Oferowany – jako nowe auto – w latach 1966–1974 Fiat 124 był prezentowany jako sedan średniej klasy o konwencjonalnej estetyce. Pod tym wyglądem kryła się wszechstronna i niezawodna mechanika, niskie koszty produkcji i serwisu oraz możliwość adaptacji, która rozmnożyła wersje oparte na tym modelu.
Sportowe wersje Fiata 124, zwłaszcza spektakularny Sport Spider, zapadają w pamięć ze względu na swoją elegancję i dynamikę. Odniosły sukces na rynku amerykańskim i były produkowane do 1985 roku.
Fiat 124 zapoczątkował całą erę. Jego cechy i dostępność sprawiły, że był produkowany masowo poza Włochami. Związek Radziecki, Hiszpania, Turcja, Korea czy Indie produkowały krajowe wersje tego modelu pod innymi markami na licencji Fiata. W niektórych przypadkach ten samochód zapewniał mobilność milionom ludzi na wszystkich pięciu kontynentach aż do XXI wieku.
Zaprezentowany na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie w 1966 roku Fiat 124 stał się znany jako średniej wielkości sedan z czterema drzwiami i z trójbryłowym nadwoziem, zaprojektowany w celu zastąpienia modelu 1500. Dzięki niewielkiej masie wynoszącej 900 kg, 4-cylindrowemu silnikowi o pojemności 1.200 cm³ i mocy 60 KM mógł osiągnąć maksymalną prędkość 145 km/h. Model ten wyróżniał się mocą, charakterem i dużą niezawodnością. Wyposażony był w 4-biegową skrzynię biegów i hamulce tarczowe. Podobnie jak większość ówczesnych Fiatów, miał on napęd na tylne koła.
Dzięki konwencjonalnej konstrukcji odpowiadającej ówczesnym kanonom i spartańskiemu wyposażeniu, model ten trafił w sedno, odnosząc sukces sprzedażowy, oferując niedrogą, niezawodną alternatywę, z prostym i tanim serwisem oraz opłacalną produkcją. Wszystkie te czynniki przyczyniły się do zwycięstwa w prestiżowym konkursie „Europejski Samochód Roku”, który Fiat 124 wygrał w 1967 roku.
Przeczytaj więcej artykułów na temat historii motoryzacji
Fiat 124 był prawdziwym prekursorem polityki platformowej. W oparciu o podwozie i mechanikę wprowadzono na rynek szeroką gamę sylwetek i wersji, zaprojektowanych z myślą o potrzebach wszystkich typów klientów. Oprócz legendarnych sportowych wariantów wewnętrznie opracowano nadwozia rodzinne, 5-drzwiowe i „Special”.
Zaprojektowany, aby przekonać najbardziej wymagających kierowców i sybarytów, firma wprowadziła na rynek Fiata 124 Sport Coupé, zaprojektowanego przez Mario Boano, uznanego już wówczas za pracę nad Ferrari 250 GT, a przede wszystkim nad legendarnym Fiatem 124 Sport Spider.
Dzięki eleganckiemu i aerodynamicznemu nadwoziu zaprojektowanemu przez Pininfarinę był o 14 cm krótszy od sedana. Wyposażony był w silnik o pojemności 1.400 cm³, wzorowany na sedanie, który rozwijał moc 90 KM i rozwijał prędkość 170 km/h, przyspieszając od 0 do 100 km/h w 11,8 sekundy. Odniósł sukces nawet na rynku amerykańskim. Jego produkcja trwała do 1985 roku, a w 2016 roku wprowadzono na rynek model z okazji 50-lecia.
Oprócz tych ekskluzywnych wersji, Fiat 124 stał się popularny na całym świecie, przekraczając granice nazywane żelazną kurtyną. W 1970 roku Fiat przekazał władzom Związku Radzieckiego wykonaną pod klucz fabrykę zlokalizowaną w miejscowości Togliatti nad brzegiem Wołgi. Nowa firma, WAZ, wybrała Fiata 124 na bazę do stworzenia swojego nowego modelu, Łady Żiguli, który był produkowany z różnymi wariantami silników, hamulców i zawieszeń do 2012 roku w łącznej liczbie 8 milionów sztuk.
W Hiszpanii Fiat 124 był produkowany i sprzedawany jako Seat 124 od 1968 roku, natomiast w Turcji był produkowany na licencji jako Tofas Murat 124. Był także produkowany w Egipcie i Irlandii. W Indiach był znany jako Premier 118 NE, a w Korei Południowej był produkowany pod nazwą Kia 124.
oprac. Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Fiat / Stellantis
Galeria
Warto przeczytać!
Najnowsze komentarze