Andre Citroën, jak każdy człowiek interesów swoich czasów, posługiwał się wizytówkami. Co zawierały i jak wyglądały?
Historia wizytówki rozpoczęła się w piętnastym wieku w Chinach. To tam wynaleziono papier a każdy urzędnik był zobowiązany posiadać wizytówkę z imieniem i nazwiskiem oraz swoim stanowiskiem. Do Francji trafiły 150 lat później i upowszechniły się za czasów króla Ludwika XIV. Wtedy stanowiły atrybut arystokracji, która chwaliła się swoimi tytułami. Karty wizytowe barwnie opisywał Alexander Duma w słynnej powieści Hrabia Monte Christo. Gdy tytułowy hrabia pojawia się w Paryżu, każe przygotować i rozsyła swoje karty osobom, z którymi zamierza nawiązać znajomości. W owych czasach jeszcze tworzono je ręcznie.
Citroën posługiwał się wizytówkami drukowanymi, które wykorzystywano już w XIX wieku, nazywanym wiekiem wynalazców. Wizytówki wskazywały adres zakładów przy Quai de Javel w Paryżu. Już w 1920 roku była to duża fabryka, obejmująca stolarnię, zakład rymarski, metalurgiczny, linie montażowe i serwis a później, w szczytowym momencie pracowało tam kilkadziesiąt tysięcy osób, w tym wielu Polaków. Skalę przedsięwzięcia pokazuje ten film z przyjęcia, które zorganizował Citroën.
Tysiące ludzi w hali przy wspólnym ogromnym stole robią niesamowite wrażenie. Na filmie widać też samego Citroëna.
Plan zakładów Citroëna z 1920 roku
A) Montaż silników i skrzyni biegów, montaż podwozia oraz montaż osi i jednostki napędowej.
B) Obróbka metali, prace montażowe i kontrolne.
C) Ciesielstwo, produkcja drewnianych korpusów.
D) Tłocznia i obróbka metali.
E) Blacharnia. Obróbka blachy.
F) Odlewnia.
G)Lakiernia.
H) Rymarstwo i dekoracja wnętrz.
I) Wykończenie. Montaż końcowy.
J) Sprzęt, magazyn.
K) Produkcja części metalowych, np. koła zębate.
L) Dział badań i rozwoju oraz administracja.
M) Serwis – warsztat naprawczy (również dla pojazdów klientów)
Wizytówka Andre Citroëna
Andre Citroën, Ingenierur – Constructeur. 143 Quai de Javel, Paris XV. Skromna, ale jakże wiele mówiąca wizytówka. Inżynier – konstruktor, tak o sobie pisał na początku kariery Citroën. Wizytówka jest kartonowa, wydrukowana elegancką czcionką, znajduje się tam adres zakładów.
Nie ma, co ciekawe, numeru telefonu. Jest to o tyle dziwne, że telefony w owym czasie były w biznesie w powszechnym użyciu i o ile w prywatnych domach można je było spotkać w zasadzie tylko w klasie średniej i wyższej, to wśród firm były bardzo popularne. Numer telefonu do fabryki, podany na reklamie Citroëna Rosalie, to 379. Możemy z tego wnioskować, że właściciel był jedną z pierwszych osób w Paryżu, która zaopatrzyła się w ten wielce przydatny w biznesie wynalazek.
W 1928 roku farbryka przy Quai de Javel nr 143 wyglądały tak:
Fabryka Citroëna przy Quai de Javel była imponującym przedsięwzięciem:
fot wizytówki: Gerald Boularand
Najnowsze komentarze