Citroën potrzebował i chciał wypełnić lukę w swojej gamie modelowej, jaka pojawiła się na przełomie lat 50. i 60. XX wieku pomiędzy dwoma legendarnymi samochodami – 2CV i DS. Ale jak przystało na tę innowacyjną markę, musiał to być samochód nietuzinkowy. Wprawdzie dużo bliżej mu było do 2CV, niż do DS, ale stylistycznie auto wyróżniało się bardzo. 24. kwietnia 1961 roku na lotnisku Villacoublay położonym na południowy zachód od Paryża, blisko Wersalu, zaprezentowany został Citroën Ami 6.
Za projekt nadwozia odpowiadał Flaminio Bertoni. Na pierwszy rzut oka szalony pomysł z tzw. ujemną tylną szybą przypadł do gustu klientom – sprzedano ponad milion egzemplarzy tego samochodu, a przecież w latach 60. nie każdy mógł sobie pozwolić na własne cztery kółka. Nawet w Europie Zachodniej. Ale Citroën Ami 6 przekonywał do siebie filuternym wyglądem, lekkością, funkcjonalnością, odmiennością, czyli tym wszystkim, co kusiło klientów kupujących Citroëny.
A co skusiło tych, którzy kupili Citroëna Ami 6? Samochód miał niezaprzeczalne zalety: duży bagażnik, świetnie rozplanowaną przestrzeń, a do tego zapewniał naprawdę dużo komfortu przy utrzymaniu w ryzach niewielkich rozmiarów. Samochód miał niespełna cztery metry długości! Konkretnie było to 3.912 mm. Szerokość wynosiła 1.524 mm, a wysokość 1.448 mm. Rozstaw osi wyniósł 2.413 mm. Citroën Ami 6 był więc o ponad 28 cm dłuższy od 2CV. Za to „kaczka” przekazała mu dobre geny – podwozie i jednostki napędowe.
Podczas gdy wnętrze Ami 6 jest inspirowane stylem DS, główne części mechaniczne zapożyczono z Citroëna 2CV. Wspomniałem o jednostkach napędowych. W nowym Citroënie wykorzystano chłodzoną powietrzem jednostkę typu bokser o pojemności skokowej 602 cm³ generującą 19,5 KM (14 kW) przy 4.500 obr./min. Prędkość maksymalna samochodu z tym silnikiem wynosiła 105 km/h, średnie zużycie benzyny 6 l/100 km. Od września 1961 roku auto było dostępne także z silnikiem o mocy 4,5 KM (18 kW), a w 1968 roku wprowadzono wersję o mocy 32 KM (23,5 kW).
Napęd przekazywany był na przednią oś. Wszystkie koła wyposażono w hamulce bębnowe.
Citroën Ami 6 wyróżniał się prostokątnymi reflektorami – w tym czasie była to praktycznie nowość. Ważniejsze było jednak to, że dawały one o 26% większe natężenia oświetlenia, niż porównywalne reflektory okrągłe.
W roku 1964 na Salonie Samochodowym w Paryżu zaprezentowano wersję kombi (Break). Bardziej praktyczna wersja rozszerzyła grono potencjalnych nabywców, choć z drugiej strony materiały, do których dotarłem, mówią o wyprodukowaniu zaledwie 3.518 egzemplarzy Ami 6. Przy całkowitej produkcji sedana wynoszącej 1.035.866 sztuk stanowiłoby to więc zaledwie 3,3‰. Inne materiały twierdzą, że to sedan nie był zbyt popularny, a klienci woleli kombi, ale nie wydaje mi się to słuszną koncepcją.
Pierwszych 600 egzemplarzy zostało zbudowanych po raz pierwszy w fabryce Panharda, po czym produkcją Ami 6 zajęła się fabryka Citroëna Rennes-La Janais (Bretania). Do czasu zakończenia produkcji w 1969 r. wyprodukowano łącznie 1.039.384 Ami 6 (w tym wersje kombi). W 1966 roku Ami 6 było najlepiej sprzedającym się samochodem we Francji – zarejestrowano wówczas nad Sekwaną 162.366 egzemplarzy tego auta. Ami 6 zostało w 1969 roku zastąpione przez Ami 8, model o bardziej konwencjonalnej konstrukcji. Ami 8 obchodziło 1,5 miesiąca temu 50-lecie swojego debiutu. Nie powtórzyło jednak sukcesu handlowego poprzednika, bo przez siedem lat na drogi wyjechało tylko ok. 42.000 egzemplarzy Ami 8.
Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Citroën
Galeria
Originally posted 2019-04-24 07:07:46.