Na temat marki De Bazelaire wiadomo relatywnie niewiele, choć działała przez dobre dwie dekady. Mimo to trochę informacji udało mi się zdobyć, dzięki czemu mogę Wam zaprezentować kolejnego zapomnianego francuskiego producenta automobili.
Fernand de Bazelaire urodził się w Briey (departament Meurthe-et-Moselle) 19. października 1879 roku. Niedaleko dziś stamtąd do Luksemburga i południowych granic Belgii. Fernand pracował początkowo w firmie Grégoire, gdzie niewątpliwie nie tylko poznał produkcję automobili, ale też nabrał sporego doświadczenia. Nic więc dziwnego, że w 1907 roku, mając niespełna 28 lat, założył własną manufakturę, która nosiła jego nazwisko.
Firma Automobiles Fernand de Bazelaire miała swoją siedzibę przy rue Gager-Gabillot, małej uliczce w 15. dzielnicy Paryża, zaś salon sprzedaży zlokalizowany był przy avenue des Ternes 86 w 17. dzielnicy francuskiej stolicy.
Pierwszym modelem samochodu De Bazelaire, wyprodukowanym w 1907 roku, był wyścigowy automobil napędzany dwucylindrowym silnikiem o pojemności 1.100 cm³. Już rok później gama rozszerzyła się o konstrukcję samochodu turystycznego z dwucylindrowym silnikiem o pojemności skokowej również 1.100 cm³, a także automobil napędzany dwucylindrową jednostką o pojemności 1.700 cm³ oraz samochód z czterocylindrowym silnikiem o pojemności 2.000 cm³. W 1910 roku pojawił się automobil z sześciocylindrowym motorem o pojemności 2.500 cm³, wyposażony później (od 1913 roku) w silnik Fischera.
Już w lipcu 1908 roku automobil De Bazelaire wziął udział w sportowych zmaganiach. Było to podczas wyścigu Coupe de l’Auto. Pojazd napędzany 22-konnym silnikiem o pojemności skokowej 1.460 cm³ był w stanie osiągnąć prędkość 95 km/h.
W latach 1910-1912 za kierownicami własnych automobili brał udział w wyścigach sam Fernand de Bazelaire. Tak było np. w Coupe des Voiturettes w Boulogne-sur-mer w 1910 roku oraz w Tour de France Automobile (marzec 1912) i w Grand Prix de France (Le Mans, wrzesień 1912). Wspomniany Tour de France Automobile był wyścigiem wytrzymałościowym rozgrywanym w okresie 1-20 marca na dystansie 5.000 km i zorganizowanym przez magazyn sportowo-motoryzacyjny L’Auto. De Bazelaire dowiódł wówczas niezawodności swojego 12-konnego automobilu.
Fernand de Bazelaire, wybitny inżynier-konstruktor, zaprezentował na 14. Salonie Samochodowym w Paryżu, który odbył się w Grand Palais w październiku 1913 roku, nową skrzynię biegów z wewnętrznymi zębatkami, prostszą i cichszą niż tradycyjna przekładnia. To rozwiązanie zostało uznane za „jedną z sensacyjnych nowości prezentowanych na wystawie”.
Od 1914 roku wyprodukowano kilka modeli wyposażonych w czterocylindrowe silniki marki Ballot, a w przypadku najmocniejszych w silniki Janvier. Po I wojnie światowej modele czterocylindrowe były wyposażone w silniki SCAP o pojemności 1.200 cm³ i 2.100 cm³.
Po wojnie, w październiku 1922 roku, marka De Bazelaire była obecna na 17. Salonie Samochodowym w Paryżu, gdzie wystawiła swój „luksusowy i nowoczesny 10-konny automobil z pięciomiejscowym nadwoziem typu torpedo, jak dziś byśmy to powiedzieli, rok modelowy 1923. Na stoisku pokazano też modele 14 HP i 15 HP, które wzbudzały niemałe zainteresowanie.
W następnym roku, podczas 18.I Salonu, w październiku 1923 roku, marka zaprezentowała trzy modele automobili: 6-konny, 10-konny i 11-konny.
Według raportu opublikowanego w Le Monde illustré, „10 HP jest z pewnością jednym z najciekawszych samochodów na Salonie, odpowiednim do turystyki i sportu, a także do miasta. Czterocylindrowy, wysokowydajny silnik 72 × 110 jest wyposażony w najnowsze udoskonalenia”.
W 1928 roku Fernand de Bazelaire połączył swoje siły z marką Delahaye i jego firma przestała istnieć. Sam założyciel żył jeszcze 15 lat – zmarł 16. kwietnia 1943 roku.
Automobile De Bazelaire można zobaczyć na zdjęciach umieszczonych pod poniższymi linkami:
https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b69191431/f1.highres
https://img.over-blog-kiwi.com/1/47/50/70/20170202/ob_fb225a_de-bazelaire-1910001-2.jpg
https://frenchvintageautomobiles.files.wordpress.com/2014/07/1922-de-bazelaire1.jpeg
Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Wikipedia
Galeria
