W pierwszych dekadach budowy automobili we Francji były dwa główne ośrodki przemysłowe zajmujące się nową generacją pojazdów. To przede wszystkim Paryż i jego okolice, ale też Lyon i jego okolice. I właśnie w tym drugim ośrodku powstała i działała firma Rochet-Schneider.
Edouard Rochet prowadził wraz ze swoim ojcem fabryczkę rowerów. Szybko dostrzegli potencjał drzemiący w automobilach, a kiedy w 1894 roku nawiązali współpracę z Théophile’em Schneiderem pochodzącym ze znanej XIX-wiecznej francuskiej rodziny przemysłowców i polityków. Na tyle ważnej, że jej nazwisko jest jednym z 72 umieszczonych na Wieży Eiffle’a! Nazwiska te znajdują się poniżej pierwszego poziomu Wieży i upamiętniają przede wszystkim naukowców różnych dziedzin, ale też niektórych przemysłowców.
Rochet i Schneider rozpoczęli produkcję automobili. W pierwszych latach – do roku 1901 – były to przede wszystkim pojazdy niemieckiego Benza, co w tamtych latach było dość częstą praktyką także we Francji.
Automobile Rochet-Schneider produkowane były z wykorzystaniem materiałów wysokiej jakości i prezentowały się raczej konserwatywnie. Przez długi czas stosowano np. drewniane koła (oczywiście ogumione). Zresztą szereg innych elementów tych automobili był wykonywany z drewna, ręcznie przygotowywanego, giętego. Do wykończenia używano też wysokiej jakości skóry i elementów wykonanych z mosiądzu. W efekcie pojazdy Rochet-Schneider szybko zdobyły uznanie bogatej klienteli i uchodziły za solidne i trwałe.
Mimo to w roku 1904 firmę sprzedano za kwotę 4,5 miliona franków, a nabywca przeniósł siedzibę do Londynu. Rocznie produkowano wówczas niespełna 250 automobili, co doprowadziło do stanu likwidacji w 1907 roku.
Nic więc dziwnego, że Théophile Schneider z powrotem przejął firmę i przywrócił ją na dobre tory przez kilka lat produkując wiele modeli aut osobowych (turystycznych), a także dostawczych.
Po I wojnie światowej marka Rochet-Schneider oferowała automobile o mocach od 12 do 30 KM. Od 1923 roku do napędu służyły nowoczesne silniki górnozaworowe, choć oferowano też silniki z bocznymi zaworami. Wszystkie jednostki miały po cztery cylindry, ale do największych modeli trafiały też silniki sześciocylindrowe. Rozstawy osi oscylowały między 303, a 357 cm, pojazdy były więc duże i ekskluzywne.
W drugiej połowie lat 20. XX wieku Rochet-Schneider coraz bardziej specjalizował się w samochodach dostawczych, ale nie porzucono segmentu automobili turystycznych. Ostatnie z takich aut napędzane było 5-litrowym silnikiem o sześciu cylindrach.
https://youtu.be/lBa5Uab-90A
Niestety po wybuchu światowego kryzysu gospodarczego popyt na tak luksusowe automobile spadł dość mocno. Markę Rochet-Schneider przejął Berliet, również wywodzący się z Lyonu.
Zobacz inne artykuły z cyklu Nieznane, niszowe, zapomniane – poznajemy francuskie samochody
Krzysztof Gregorczyk; grafiki: Wikipedia
Najnowsze komentarze