Renault 19, który przypadł do gustu nawet zapatrzonym w Golfa niemieckim klientom, obchodzi w tym roku swoje 30 urodziny. Jest to jeden z najbardziej przełomowych pojazdów marki spod znaku diamentu i ostatni, który miał w swojej nazwie liczbę.
Pod koniec 1984 roku marka Renault rozpoczęła prace nad pojazdem, który mógłby zastąpić modele 9 i 11. Projekt oznaczono symbolem X53. Dużą wagę przyłożono do aerodynamiki, dzięki czemu udało się uzyskać współczynnik oporu Cx wynoszący zaledwie 0,31. Gdy ówczesny szef Renault, Georges Besse po raz pierwszy zobaczył prototyp zdecydował się włożyć w ten pojazd mnóstwo pracy i funduszy. Ten model po prostu musiał odnieść sukces i stał się dla marki priorytetem.
Renault 19 został zaprojektowany przez Włocha, Giorgio Giugiaro, który miał już na swoim koncie Volkswagena Golfa I generacji. Aby sprostać mocnej konkurencji w segmencie, do której należały m.in. VW Golf, czy Opel Kadett oraz przyciągnąć klientów do salonów sprzedaży, skupiono się na najwyższej jakości zarówno wykonania, zabezpieczenia antykorozyjnego, jak i bezpieczeństwa na pokładzie pojazdu. Firma Renault musiała wyeliminować wszelkie, nawet najdrobniejsze wady, co spowodowało zresztą opóźnienie premiery 19-tki. Francuski kompakt przeszedł mnóstwo testów drogowych w przeróżnych warunkach atmosferycznych: od mroźnych okolic koła podbiegunowego Finlandii po suche i gorące pustynie Maroka. Prototypy Renault 19 pokonały w sumie aż 7,5 mln km. Model poddano także testom zderzeniowym.
Jeszcze przed rozpoczęciem produkcji, 19-tka trafiła do Renault Institute for Quality, gdzie udoskonalono pojazd do tego stopnia, że nawet niemieckie media chwaliły model i opisywały jako „Japończyk z Francji”, w nawiązaniu do japońskich standardów produkcyjnych wykorzystanych przez Renault.
Samochód odbył swoją publiczną prezentację 27 września 1988 roku podczas salonu samochodowego w Paryżu i od samego początku wzbudził ogromne zainteresowanie zarówno dziennikarzy, jak i klientów. Do końca 1988 roku Renault sprzedało dziesiątki tysięcy 19-tek.
Napęd Renault 19 pochodził od 1,4-litrowej jednostki generującej 55-80 KM mocy oraz silnika 1.7 o mocy 93-105 KM z gaźnikiem lub jednopunktowym wtryskiem paliwa. W ofercie znajdował się także diesel o mocy 65 KM. Jednostki współpracowały z pięciobiegową manualną skrzynią biegów oraz montowanym na zamówienie 3 i 4 stopniowym automatem.
Renault 19 początkowo trafiło na rynek jako 3 i 5-drzwiowy hatchback, ale w późniejszym okresie dołączyła wersja sedan Chamade oraz kabriolet. Zgodnie z planem Renault, samochód w błyskawicznym tempie znikał z salonów i to nie tylko we Francji, ale także w zdominowanych przez lokalnych producentów Niemczech. Do sukcesu przyczyniło się także otwarcie sieci salonów dealerskich Renault po zjednoczeniu Niemiec. Renault 19, które było doceniane za wysoką jakość i oszczędne silniki, trafiło nawet na 3 miejsce najlepiej sprzedających się samochodów i przez cztery lata było najpopularniejszym modelem zagranicznym w Niemczech. Na niemieckim rynku Renault sprzedało 460 000 egzemplarzy swojego kompaktu. Renault 19 zyskało miano bestsellera w Austrii, Belgii, Hiszpanii, Irlandii, Szwajcarii, we Włoszech oraz w Wielkiej Brytanii. Model stał się także jednym z najczęściej wybieranych kompaktów w Polsce.
Renault 19, które jako ostatni z modeli marki nosi w nazwie liczbę, był produkowany w fabrykach w Douai i Maubeuge we Francji, w hiszpańskim Valladolid oraz w Setúbal w Portugalii. 19-tka zjeżdżała również z linii montażowych fabryk w Argentynie oraz Turcji. W Europie zakończono produkcję w 1996 roku, w Argentynie trwała jeszcze do roku 2001, a w Turcji do 2003. Renault wyprodukowało 3,2 mln egzemplarzy Renault 19.
Najnowsze komentarze