Renault Mégane II ma charakterystyczną sylwetkę, której nie da pomylić się z żadnym innym autem. Może być świetnym sposobem na tani samochód, szczególnie w tak trudnych czasach, jakie mamy teraz.
Na rynku wtórnym auta kompaktowe niezmiennie pozostają w kręgu zainteresowań ogromnej grupy kierowców. Szczególnie w przedziale cenowym 10-15 tysięcy złotych wybór dopracowanych modeli mamy całkiem spory – jednym z nich jest Renault Megane II, model w którym z sukcesem wyeliminowano wszystkie wady poprzednika. Sięgając po polecają wersję silnikową dostaniemy funkcjonalny kompakt, który faktycznie nie nadwyręża domowego budżetu.
Kariera drugiej generacji Megane trwała od 2002 do 2009 roku. W ofercie znalazł się trzy i pięciodrzwiowy hatchback, sedan, kombi i kabriolet ze sztywnym składanym dachem. W każdej odmianie widać gigantyczną poprawę jakości w kwestii zabezpieczenia antykorozyjnego. O ile wielką bolączką Megane I była rdza atakująca praktycznie całe nadwozie, o tyle wariant drugi jest całkowicie wolny od tego problemu. Miejsce obłych kształtów zajęły wyraźniej zaznaczone linie z budzącym skrajne emocje tyłem w odmianie hatchback. Co ciekawe, niektóre elementy poszycia wzorem Laguny i Scenica wykonano z tworzywa co utrudnia ocenę wypadkowej przeszłości. Użytkownicy zwracają uwagę na dosyć wrażliwą powłokę lakierniczą, którą bardzo łatwo zarysować nawet przy delikatnym kontakcie.
Wnętrze zaprojektowano nowocześnie. Futurystyczna forma w żadnym razie nie burzy ergonomicznego rozplanowania przełączników i pokręteł, obsługa wszystkich instrumentów jest bardzo prosta. Oczywiście miejsce tradycyjnego kluczyka zastąpiła karta – opcjonalnie z systemem bezkluczykowego dostępu (Hands Free) kierowca nie musi jej nawet wyjmować z kieszeni. Po latach karta może sprawiać pewne trudności – pamiętajmy, że jest to delikatny element który dosyć łatwo uszkodzić. Obecnie cena naprawy – nowej karty wraz z programowaniem nie przekroczy 500 złotych. Tworzywa zastosowane do wykończenia deski rozdzielczej są estetyczne, przyzwoicie spasowane lecz twarde. W wielu egzemplarzach plastiki piszczą i trzeszczą na nierównościach. Tekstylne pokrycia siedzeń nie prezentują najlepszej jakości w segmencie, zaskakująco szybko pojawiają się wyraźne oznaki zużycia, przetarcia i przebarwienia, lepiej trudy użytkowania znosi rzadko spotykana skórzana tapicerka.
Warunki podróżowania Megane II dla czterech dorosłych osób – z wyjątkiem odmiany pozbawionej dachu – są więcej niż wystarczające. Przednie fotele są obszerne i komfortowe, sprawdzą się także w kilkugodzinnej podróży. Szeroki zakres regulacji fotela i kolumny kierowniczej pozwoli dobrać idealną pozycję niezależnie od wzrostu. Z tyłu również miejsca jest pod dostatkiem, szczególnie w wersji kombi przestrzeni nie zabraknie wysokim osobom. Bagażnik mieści wystarczające 330-520 litrów. Megane II pod względem poziomu wyposażenia deklasuje niemieckich, koreańskich i japońskich konkurentów serwując między innymi komplet poduszek powietrznych, liczne systemy bezpieczeństwa, elektrycznie sterowane szyby i lusterka, klimatyzację manualną lub automatyczną, radio z CD, panoramiczne okno dachowe, skórzaną tapicerkę, tempomat czy komputer pokładowy.
Przymierzając się do zakupu Megane drugiej generacji powinniśmy szczególnie ostrożnie podchodzić do wersji wysokoprężnych, które po latach mają przeważnie imponujące przebiegi co przekłada się na ogólne zużycie pojazdu i liczbę drobnych napraw które przyjdzie nam wykonać po zakupie. Doprowadzenie do pełnej sprawności nowoczesnego diesla często kosztować może równowartość nastoletniego Megane II. Dostępne były jednostki 1.9 dCI 110-130 KM, 1.5 dCI 82-105 KM i 2.0 dCI 150-173 KM. Wszystkie korzystają z bezpośredniego wtrysku common raill i turbosprężarki, za wyjątkiem najsłabszych odmian 1.5 dCI stosowano sprężarkę ze zmienną geometrią łopat.
W wielu egzemplarzach stosowano także filtr cząstek stałych. Lata intensywnej eksploatacji bez wątpienia odcisnęły piętno na kondycji wtryskiwaczy, sprężarki, dwumasowego koła zamachowego i szeregu innych elementów. Znacznie bezpieczniejszym rozwiązaniem jest zakup dobrze utrzymanej odmiany z prostym silnikiem benzynowym, który z łatwością możemy zaadaptować do spalania gazu LPG. Do wyboru mamy czterocylindrowe silniki z paskiem rozrządu i wielopunktowym wtryskiem paliwa: 1.4 82-98 KM, 1.6 113 KM i 2.0 134 KM. Propozycją dla kierowców wymagających znacznie lepszych osiągów jest wciąż godny polecenia doładowany silnik 2.0 Turbo generujący 163 KM, lub w wersji topowej RS 224-230 KM. W ich przypadku okazjonalnie mogą pojawić się problemy z zapchanym zaworem recyrkulacji spalin czy przepustnicą, trudności rozwiązuje zazwyczaj czyszczenie elementu lub wymiana (koszt około 400 złotych). Mechanicy zgłaszają także okazjonalnie występujące wycieki i zapocenia silnika, koszt ich usunięcia jednak nie jest wygórowany. Wszelkie części zamienne – oryginalne i markowe zamienniki – są powszechnie dostępne.
Megane II wzorem innych modeli francuskiej marki w udany sposób łączy komfort i precyzję prowadzenia, mimo zastosowania prostego układu jezdnego opartego na kolumnach McPhersona i tylnej belce – jej ewentualna regeneracja to koszt około 800 złotych. Najlepszym przykładem na ogromne zdolności tak prostych rozwiązań jest Megane RS, gdzie z pomocą zgoła różnych nastawów zawieszenia udało się uzyskać niebywałą precyzję prowadzenia w skrajnych sytuacjach drogowych.
Renault Megane II w wersjach benzynowych wciąż jest warte polecenia, przy odrobinie szczęścia znajdziemy egzemplarz z polskiej sieci sprzedaży z prawdziwym przebiegiem. Koszty obsługi mechanicznej są nader atrakcyjne. Niestety trzeba być gotowym na pewne problemy z elektroniką pokładową. Poza wspomnianą wcześniej kartą w niektórych egzemplarzach problemy stwarzać mogą także podnośniki szyb, silniczki wycieraczek czy centralny zamek. Często sprawę rozwiązuje odłączenie akumulatora na kilka minut. Model jest już doskonale znany elektrykom, którzy z łatwością zdiagnozują i usuną usterkę.
Najnowsze komentarze