Czas najwyższy, po licznych doniesieniach sportowych chociażby, na pierwszy w tym tygodniu przegląd prasy. Na początek weźmiemy się za „Auto Świat”, zaś „Motor” zostawimy sobie na inny termin, tym bardziej, że ukazał się numer podwójny, co oznacza, że kolejne wydanie pojawi się w punktach sprzedaży prasy dopiero za niemal dwa tygodnie. Ale i sam „Auto Świat” na razie powinien nam wystarczyć ;-)
„Auto Świat” nr 32 (932) z 5.VIII.2013
Wydawca: Ringier Axel Springer Polska Sp. z o.o.
Stron: 52 (z okładką)
Cena: 2,30 zł
Koszt 1 strony: ponad 4,4 grosza
Warto kupić? Można
O jakich interesujących nas markach piszą: Citroën, Peugeot, Renault, Chatenet Citroen
Jakie interesujące nas modele opisano/pokazano/wspomniano: C3, C4 Picasso, 307, 308, 504, 505, 5008, 806, 807, Laguna, Twizy, CH30
W poszukiwaniu pierwszej wzmianko o samochodzie francuskim trzeba się uzbroić w cierpliwość – znajdziecie ją dopiero na stronie 23., ale za to będzie to całostronicowy artykuł poświęcony Citroënowi C3 w jego najnowszej odsłonie. To ten sam egzemplarz, którym my pojechaliśmy na Litwę, a którego test pojawi się wkrótce na naszych łamach. Z tym większym zainteresowaniem zerknąłem, co o tym francuskim samochodzie napisano w „Auto Świecie”.
Niepodpisany Autor dopatrzył się w najnowszej ewolucji C3 podobieństwa do C4 Picasso, choć nie wiem, którą jego wersję miał na myśli. Nie ma to jednak większego znaczenia, za to pochwały co do designu wnętrza – i owszem ;-) Gorzej poszło z fotelami, które skrytykował za kiepskie trzymanie boczne, oraz z przestronnością z tyłu. I jak można się zgodzić, że auto – jak każde inne w segmencie B – „nie rozpieszcza pod względem przestrzeni ani na nogi, ani nad głowami”, to jednak nie przesadzałbym – jakoś szczególnie ciasno, to w tym samochodzie nie jest. Szczegóły naszych pomiarów podamy przy teście, który powinien się pojawić na łamach Francuskie.pl pewnie nie później, niż w przyszłym tygodniu.
Pochwalono równomierne rozwijanie mocy i dynamikę auta napędzanego 120-konnym 1,6-litrowym silnikiem VTi. Zauważono też, że spalanie w mieście pokrywa się z deklaracjami producenta, co uznać należy wręcz za ewenement, choć PSA zawsze podawało dane relatywnie bliskie realnemu spalaniu, tak przynajmniej wynika z moich doświadczeń. Jak pokazały testy publikowane nawet w polskiej prasie, Niemcy potrafią tu być mniej dokładni od Francuzów. I gdzie ta niemiecka precyzja? ;-)
Zawieszenie C3 zapewnia duża dozę komfortu i nie pozostaje mi nic innego, jak zgodzić się z tą oceną. Czy jednak rzeczywiście wychyla się tak bardzo w zakrętach, że fotele nie są w stanie utrzymać pasażerów w ryzach? Pewnie wynika to bardziej z przeciążeń bocznych, niż z miękkości tegoż zawieszenia ;-)
Auto oceniono ostatecznie na 4-, co stanowi chyba delikatnie za niską notę, choć z pewnością C3 nie jest idealne. Ma jednak bardzo bogate wyposażenie łącznie z kamerą cofania, co w tym segmencie nie jest niczym oczywistym (testowano wersję Exclusive) i miło, że zauważono te wszystkie dodatki. Wprawdzie taki samochód kosztuje niemało, bo cena przekracza 70.000 zł, ale za to jaka przyjemność z jazdy!
Dwie kolejne strony (24-25) zarezerwowano na prezentację Renault Twizy. To elektryczne dwuosobowe jeździdełko ;-) jest szalenie sympatycznym pojazdem. Podoba mi się bardzo, choć cena zauważalnie przekraczająca poziom 30.000 zł sprawi, że rzadko będziemy je widywać na polskich ulicach.
Redaktor Kamiński zauważył, że Twizy ma bardzo twarde zawieszenie i dodał, że w przeciwnym wypadku najprawdopodobniej byłby to pojazd mocno niestabilny. Cóż – mały rozstaw osi, jeszcze mniejszy rozstaw kół i relatywnie wysokie nadwozie wymusiły takie strojenie, że przyjemna wydaje się tylko jazda po gładkim asfalcie. To kolejna cecha, która może sprawić, że w Polsce Twizy nie będzie bestsellerem.
Jednakże niskie koszty użytkowania skuszą pewnie parę osób, niezrażonych tym, że poza sezonem letnim nie bardzo jest sens się tym czymś ;-) poruszać. W naszych realiach klimatycznych i drogowych tylko szczątkowe drzwi, brak bocznych szyb i brak ogrzewania (mocno zżerałoby energię z akumulatorów) sprawiają, iż Twizy nie jest artykułem pierwszej potrzeby.
Autor stwierdził, oceniając Twizy’ego na cztery gwiazdki, że jazda tym pojazdem sprawia bardzo dużo radości i to mimo, a może właśnie z powodu sztywnego zawieszenia. Widać jednak wyraźnie, że Panu Tomaszowi ten samochodzik się spodobał.
Mikrosamochodzik marki Chatenet pokazano na zdjęciu na stronie 32.
Wśród „samochodów wysokiego ryzyka” (materiał zamieszczony na stronach 36-39) wymieniono Peugeota 307 1.6 HDi (oczywiście podniesiono temat „wielu” samozapłonów oraz modułu BSI) oraz Renault Lagunę II 1.9 dCi (przede wszystkim za problemy z turbiną).
Zakończył się długodystansowy test Peugeota 5008 przeprowadzony przez niemiecki „Auto Bild”, co – jak sądzę – z radością przedrukował „Auto Świat”. Czemu z radością? Bo zdjęcie samochodu na lawecie i ledwo „trójeczka” w ostatecznej ocenie, to coś, co sprawi przyjemność wielu czytelnikom tygodnika wychowanym na uwielbieniu Volkswagena. Jak jednak słusznie zauważył w jednym z komentarzy addam44, dwa ostatnie miejsca w rankingu testów długodystansowych zajmują auta z Wolfsburga ;-)
Wcale mi to nie przeszkadza, ale postanowiłem się zagłębić w tekst poświęcony 5008-ce, którą na krótszym dystansie (9.000 km), ale za to bardzo intensywnie przetestowaliśmy przed trzema laty w wyprawie pod Ararat. Pogoniliśmy tam z Polski dwa takie samochody, choć faktycznie – żaden z nich nie był wyposażony w silnik 1.6 THP, jaki pracował w aucie użytkowanym przez dziennikarzy „Auto Bilda”.
Na wstępie przywołano inne „rodzinne” modele Peugeota, jakie produkowano w mniej, albo bardziej odległej przeszłości: 504, 505, 806 i 807. Potem pojawiła się wzmianka o 308-ce, na bazie której tak naprawdę powstało 5008.
Potem pochwalono design i pozycję za kierownicą, a także komfort („wygodne auto”), by po chwili stwierdzić, że „Peugeot 5008 zdecydowanie nie lubi złych nawierzchni i jest zaskakująco sztywny jak na auto o rodzinnym charakterze”. Czasem się zastanawiam, gdzie jest złoty środek sztywności zawieszeń w ocenie dziennikarzy z „Auto Bilda” i „Auto Świata”. Zapewne w Wolfsburgu i w Mlada Boleslav… Francuski samochód albo zjadą na czym świat stoi za miękkość zawieszenia, albo skrytykują, że jest za twardy. A to właśnie spece z PSA opracowywali jedne z najlepszych zawieszeń w historii motoryzacji!!! Czyżby już zapomnieli, jak to się robi? A jeśli zestroją coś rzeczywiście za sztywno, to ewidentnie schlebiając oczekiwaniom niemieckich – a za nimi i polskich – żurnalistów.
Nie zabrakło marudzenia na brak uchwytów na puszki/kubki/butelki z napojami, na brak zaczepów w bagażniku, a w przedniej szybie dopatrzono się refleksów świetlnych.
Nie zareagowano na komunikaty o problemach z układem oczyszczania spalin. Zastosowano technikę znaną z systemu Windows – jak się pojawia błąd, to uruchom na nowo, a pewnie zniknie, przynajmniej na jakiś czas. Przejechano w ten sposób niemal 15.000 km i dopiero wtedy auto się zbiesiło i zapyskowało – uszkodzeniu uległ napinacz łańcucha rozrządu, co bron Boże nie uniemożliwiło jazdy, choć przestawiło samochód w tryb awaryjny. Czy takich zaniedbań było więcej? I jak były poważne? Bo na przykład po przekroczeniu 99.000 km przebiegu, czyli pod sam koniec testu, jakby w ostatniej chwili padł uszczelniacz turbiny i przepaliły się dwie świece – to unieruchomiło samochód i zaskutkowało 10 punktami karnymi – aż jedną trzecią wszystkich!
Zadziwiające, że popękały oba kolektory, pękł korpus turbiny, a nagarem można się było nacierać i to w kilka osób. Nawet na gładziach cylindrowych dopatrzono się drobnych rys. Słówko komentarza chciałbym jednak poświęcić owemu pęknięciu kolektora wydechowego. W „Auto Świecie” pojawiło się przypuszczenie: „Czyżby ze względu na niewłaściwy skład spalin?”. A kto zignorował komunikaty o problemach z układem ich oczyszczania? Kto przejeździł 15.000 km, jakby licząc, że skutki będą niemiłe dla silnika? Sami strzelacie sobie w stopę publikując takie materiały, Panowie.
Materiały wykończeniowe wnętrza uznano za przeciętne, dopatrzono się „słabej blokady biegu wstecznego – zbyt często wskakuje zamiast »jedynki«”, przeróżnych hałasów, które najwyraźniej po jakimś czasie ustępowały (opony, szyby boczne), przypadkowości w działaniu czujnika deszczu, wolnej pracy nawigacji i paru innych drobiazgów. Generalna konkluzja – nie kupujcie 5008-ki, zwłaszcza z tym silnikiem. Z która to tezą trudno mi się zgodzić.
A może jest wśród naszych Czytelników ktoś, kto ma Peugeota 5008 z tą jednostką napędową i chciałby zareagować na ten artykuł w „Auto Świecie”?
Na stronie 49. pojawiła się krótka notatka o Citroënie C4 Picasso, który spłonął niedawno w tunelu w Warszawie. Czekam teraz na wzmiankę w najbliższych numerach o Fabii, która spaliła się na autostradzie A1 w ubiegłym tygodniu…
Zdjęcie Renault Twizy „tankowanego” na Lanzarote znajdziecie na stronie 50. i to już ostatnia wzmianka o samochodach francuskich, jaka pojawiła się w „Auto Świecie” w tym tygodniu.
Krzysiek Gregorczyk
