Używany Peugeot 508 2.0 z silnikiem BlueHDi. Co zrobić w przypadku problemów z AdBlue?

Nowoczesne rozwiązania techniczne, których obecność została wymuszona unijnymi przepisami często generują zupełnie niepotrzebne wydatki i oczywiście stres właściciela. Dotyczy to także mnie i Peugeota 508 2.0 BlueHDi z 2016 roku, który wydawać by się mogło jeszcze przez długo czas powinien pozostać bezobsługowy.

Mój pochodzący z polskiego salonu egzemplarz, z niskim i udokumentowanym przebiegiem nie powinien teoretycznie sprawiać żadnych kłopotów, zwłaszcza, że w lwiej części jego eksploatacja przypada na drogi ekspresowe i autostrady, czyli warunki wręcz stworzone dla nowoczesnego diesla także z filtrem cząstek stałych. To właśnie w takich warunkach rozwiązanie to jest zwykle bezobsługowe. Istotnie poprzednio użytkowany przeze mnie C5 X7 2.0 HDi 163 KM takowy był, filtr ani razu nie wymagał interwencji specjalisty. W przypadku 508 2.0 BlueHDi jest niestety zupełnie inaczej. Problem za każdym razem dotyczy zbiornika z pompą, odpowiadających za dawkowanie dodatku AdBlue.

Przez pierwszy rok użytkowania układ wymagał jedynie uzupełniania poziomu czynnika co kilka tysięcy kilometrów – nie było to w żaden sposób uciążliwe. Problemy zaczęły się w grudniu minionego roku, gdy pomimo pełnego zbiornika komputer pokładowy pokazał błąd wynikający z braku AdBlue. Wówczas problem rozwiązała ponowna adaptacja urządzenia i wykasowanie błędów. Na przestrzeni tygodni kilkukrotnie 508 spędzał noc poza ogrzewanym garażem, narażony na ujemne temperatury za każdym razem pokazywał błąd układu AdBlue. W lutym bieżącego roku, po którymś z kolei komunikacie o usterce – który często znika samoczynnie po nocy w ciepłym garażu – 508 trafił do niezależnego serwisu, który profilaktycznie dokonał chemicznego czyszczenia filtra cząstek stałych (zapełniony był tylko w 37%) i sprawdzenia pozostałych elementów odpowiedzialnych za czystość spalin.

Po tej operacji samochód praktycznie nie poruszał się w ruchu miejskim, jedynie cyklicznie podróżował do Karpacza, Warszawy, Gdańska czy Szczecina. Mimo to ostatnimi czasy (zbiornik AdBlue był pełen) ponownie pojawił się komunikat o usterce i niemożliwości ponownego uruchomienia silnika po przejechaniu 1100 kilometrów.

Autoryzowany serwis, ku mojemu zaskoczeniu sprawdził stan filtra cząstek stałych, który był w doskonałej kondycji oraz całej aparatury odpowiedzialnej za dawkowanie AdBlue – ona także była w nienagannym stanie. Co ciekawe na koniec usłyszałem, że jednak dla spokoju trzeba wymienić wszystkie elementy związane z oczyszczaniem spalin – rachunek przekroczyłby 12 tysięcy złotych. Moim zdaniem nie ma to żadnego sensu, bo problem jest znany posiadaczom samochodów z BlueHDi w całej Europie, sprawa dotyczy zbiornika i pompy. Producent powinien wziąć pełną odpowiedzialność za wadliwy element i wymieniać go, ale nie zawsze tak robi, szczególnie gdy auto jest już sporo czasu po gwarancji.

Co można zrobić? Rozwiązań jest kilka:

• Najtańszy sposób to skorzystanie z usług serwisów ch elektronicznych trudniących się elektroniką, który wyłączy działanie całego systemu AdBlue. Wydatek wyniesienie 200-300 zł. Nie polecamy go, z uwagi na fakt, że samochód będzie emitował znacznie więcej tlenków azotu i w przyszłości może mieć kłopoty z przejściem przeglądu (na razie działanie tego systemu nie jest kontrolowane),
• Wymiana zbiornika AdBlue na nowy – koszt zakupu tego elementu poza ASO to 3.500 zł, do tego dojdzie koszt montażu,
• Żądanie wymiany zbiornika w ASO na koszt producenta – to rozwiązanie, na które powinny zdecydować się osoby serwisujące swój samochód w autoryzowanych stacjach obsługi. Stellantis indywidualnie analizuje takie przypadki.

A jak uniknąć kłopotów z AdBlue? Przede wszystkim dolewać płyn częściej, aby w zbiorniku nie dochodził do pojawienia się ilości minimalnej, szczególności w zimie (wtedy płyn lubi się krystalizować, cząsteczki zapychają pompę) oraz stosować dodatki do AdBlue przeciw krystalizacji.