Skierowana do klientów, którzy oczekiwali więcej funkcji niż te, które już oferowała Alfa 10 HP, Alfa 40/60 HP, wprowadzona na rynek w 1913 roku, była pionierem w demonstrowaniu zalet aerodynamiki w świecie automobilowym.
Model przeznaczony do jazd ulicznych miał nadwozie typu torpedo i rozwijał moc 70 KM, aby osiągać prędkość do 125 km/h. Wraz z nim wprowadzono na rynek wersję Corsa, przeznaczoną do zawodów motorsportowych, z maksymalną prędkością 137 km/h.
Alfa 40/60 HP zawdzięcza swoją sławę bardzo szczególnemu pojazdowi: Siluro Ricotti, opracowanemu wspólnie z konstruktorem nadwozi Castagna. Wykonany z aluminium i o charakterystycznym kształcie kropli wody, antycypującym obecne minivany, samochód ten wykorzystał swoją aerodynamiczną linię, aby zaoferować większe osiągi niż sportowa wersja modelu!
W czasie, kiedy Nie było jeszcze Alfy Romeo, a tylko Alfa, zbudowano we włoskiej firmie model 40/60 HP. A że były to czasy, gdy automobile oferowano nierzadko w postaci podwozia z zespołem napędowym, a nadwozia dostarczały wyspecjalizowane firmy karoseryjne (więcej na ten temat znajdziecie w dziale Nieznane, niszowe, zapomniane), więc i samochody bazujące na tych samych podzespołach bywały bardzo różne. Doskonałym przykładem jest Alfa 40/60 HP.
Po sukcesie swoich pierwszych modeli wprowadzonych na rynek w 1910 roku, Alfa postanowiła opracować model o wyższych osiągach niż Alfa 24 HP, która była wówczas szczytem gamy. Rezultatem była Alfa 40/60 KM. Zaprojektowany przez Giuseppe Merosiego, był to samochód przeznaczony dla miłośników sportowej jazdy.
Dzięki nadwoziu typu Torpedo Alfa 40/60 HP skupiła się na najważniejszych elementach, aby zapewnić większą prędkość i wrażenia. Mając 3,2 metra długości i będąc autem pozbawionym przedniej szyby, wyróżniała się dużą pionową przednią osłoną chłodnicy, ozdobioną dużą sygnaturą Alfa. Długa maska sięgała kabiny z dwoma siedzeniami. Z komory silnika wychodził po lewej stronie imponujący, długi układ wydechowy.
Napędzana 4-cylindrowym silnikiem rzędowym o pojemności 6.082 cm³, uliczna wersja samochodu Alfa 60 HP rozwijała moc 70 KM i osiągała prędkość maksymalną 125 km/h, co było spektakularne jak na tamte czasy. Na tej bazie powstała wersja Corsa, przeznaczona do zawodów. Dzięki układowi napędowemu o mocy 137 KM był w stanie osiągnąć prędkość 137 km/h. Odniosła prestiżowe zwycięstwa w wyścigach po I wojnie światowej, takie jak ttriumf Giuseppe Campariego pod Mugello w 1920 roku i powtórzony wi 1921 roku.
Entuzjastycznie nastawiony do osiągów tego samochodu, hrabia Mario Ricotti nie wahał się przed zakupem podwozia Alfy 40/60 KM na bardzo specjalne zamówienie, przy którym potrzebował również współpracy ze słynnym konstruktorem nadwozi Castagna.
Poza tym, że hrabia był fanem świata motoryzacji, hrabia kochał też życie na wsi i był właścicielem domu w Piemoncie, do którego chciał pojechać samochodem dostosowanym do jego potrzeb. Dostarczył specyfikację, która wyglądała jak połączenie kwadratury koła z definicją minivana: jego Alfa 40/60 HP musiała mieć pięć miejsc zamiast dwóch, aby wygodnie przewozić rodzinę i gości, mieć dużo miejsca i schronienie na bagaż, być łatwa w obsłudze i zachować zalety oryginalnego modelu.
Rozwiązanie tego wyzwania jest znane jako „Siluro Ricotti” lub Alfa 40/60 HP Castagna Aerodinamica. Dziwny samochód, który zapowiada cechy minivanów, ale zachowuje cechy, które zbliżają go do powozów konnych (karoc). Aby uzyskać jak najmniejszy opór powietrza, wybrano płynne i miękkie kształty chcąc uzyskać sylwetkę podobną do łzy, czy też kropli wody. Aby zmniejszyć wagę i zachować właściwości jezdne i moc tego samochodu, do konstrukcji nadwozia wybrano aluminium.
Dostęp do wnętrza tego wyjątkowego pojazdu można było uzyskać przez jedne z trzech bocznych drzwi, dwoje umieszczone po lewej i jedne po prawej stronie. W związku z tym konieczne było przeniesienie układu wydechowego pod podwozie. Dodatkowy właz umożliwiał dostęp do silnika. Aby kontemplować krajobraz Piemontu, w nadwoziu umieszczono po trzy okrągłe okna po obu stronach, a do tego doszło jeszcze okno trójkątne tylne. Kierowca, którego – zwróćcie uwagę! – pozycja znajdowała się bardzo daleko od przodu automobilu, cieszył się szeroką panoramiczną przednią szybą. Jedyna wada tego pojazdu? Latem w tym wnętrzu było za gorąco.
Siluro Ricotti był prekursorem w dziedzinie wprowadzenia i ugruntowania obecności tak innowacyjnej wówczas nauki jak aerodynamika w świecie motoryzacyjnym. Przy wszystkich modyfikacjach wewnętrznych i zewnętrznych osiągał prędkość 139 km/h i wyprzedzał sportową wersję Alfy 40/60 HP Corsa!
Zobacz test Alfy Romeo Tonale Edizione Speciale
oprac. Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Alfa Romeo / Stellantis
Najnowsze komentarze