Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 w spektakularny i nowoczesny sposób odzwierciedla najbardziej charakterystyczne elementy stylistyczne Berlinette.
Wykonane z włókna węglowego nadwozie pokryte jest nowym odcieniem niebieskiego – uwspółcześnioną interpretacją klasycznego koloru „Alpine blue”.
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 to wynik know-how Renault Sport Technologies, stworzony specjalnie do sportów wyczynowych. Został opracowany na bazie technicznej Mégane Trophy przy pełnym wykorzystaniu wcześniejszych doświadczeń.
Opracowanie tego samochodu koncepcyjnego było dla nas wielką przygodą i rozbudzało naszą kreatywność. Działaliśmy pod wpływem emocji, z przyspieszonym biciem serca – Axel Breun, dyrektor samochodów koncepcyjnych i wystawowych w Renault Design.
Narodziny samochodu koncepcyjnego Renault Alpine A110-50
Reinterpretacja ponadczasowego szkicu
Aby uczcić 50-lecie ikony, jaką jest model Berlinette, Yann Jarsalle (projektant) i Axel Breun (dyrektor samochodów koncepcyjnych i wystawowych w Renault Design) poddali reinterpretacji pierwotne zasady stylistyczne pojazdu i połączyli je z nowym językiem formalnym Renault, który Laurens van den Acker wdrożył w projekt samochodu koncepcyjnego DEZIR – rozwiązanie to niebawem zostanie zapewne zastosowane w wielu innych modelach tej marki. Nowy wizerunek przedniej części nadwozia z wzorowo i dumnie ustawionym rombem został przystosowany do tego bardzo niskiego, szerokiego samochodu. Renault Alpine A110-50 pasuje do naszych czasów i uosabia fascynację firmy Renault sportem samochodowym.
Marzeniem wszystkich członków zespołu był udział w pracach nad samochodem koncepcyjnym Alpine. Chcieliśmy nadać mu nowoczesne kształty, zachowując jednocześnie niektóre ponadczasowe cechy – powiedział Laurens van den Acker, dyrektor stylistyki przemysłowej.
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 w spektakularny i nowoczesny sposób odzwierciedla najbardziej charakterystyczne elementy stylistyczne A110 dzięki:
– wyrzeźbionemu, eleganckiemu, posiadającemu płynną linię nadwoziu, które za sprawą gry świateł tworzy iluzję, że opływające je powietrze nie napotyka żadnego oporu,
– dodatkowym „wypukłym” reflektorom, zaprojektowanym – z zamysłem zarówno technicznym, jak i nostalgicznym – w kształcie półkoli oraz dzięki zastosowaniu żółtego oświetlenia full-LED zgodnie z zasadami sztuki,
– dobrze dopasowanej tylnej, trójwymiarowej szybie, za którą widoczny jest centralnie ustawiony silnik,
– umieszczonym po obu bokach wlotom powietrza kształtem przypominających „czerpaki” z błotników Berlinette; wlot znajdujący się z prawej strony zapewnia chłodzenie skrzyni biegów, a wlot umiejscowiony z lewej – komory silnika.
Nadwozie, wykonane z włókna węglowego przez firmę Faster, pokryte jest nowym odcieniem niebieskiego, który stanowi uwspółcześnioną interpretację klasycznego „Alpine blue”. Wszystkie otwierane elementy wyposażone są w układy mechaniczne godne najpiękniejszych modeli G.T.: przednia pokrywa otwiera się do przodu, tylna – do tyłu, drzwi natomiast otwierają się do góry niczym skrzydła.
Samochód wyróżnia się rzeźbą, podobnie jak Berlinette, odzwierciedlając trzy kluczowe dla naszej nowej stylistyki słowa: prostotę, zmysłowość, ciepło – powiedział Axel Breun.
Wnętrze stworzone do sportu wyczynowego
Kiedy zajmujemy miejsce kierowcy, nasz wzrok pada na próg drzwi wykonany z włókna węglowego.
W tym dwumiejscowym samochodzie całe wnętrze, w którym dominuje czerń, wyróżnia się jakością wykonania i sportowym charakterem:
– siedzenie kierowcy z wyhaftowanym logo „Renault Alpine A110-50”, wyposażone w sportowe pasy szelkowe firmy Sabelt, jest w kilku odcieniach niebieskiego, co umożliwiło uzyskanie niebywałego efektu kolorystycznego,
– deska rozdzielcza pozbawiona jest wielu elementów; kierownica z kolorowymi ekranami zaprojektowana przez Renault Design wykonana została w takiej samej technologii co w Formule Renault 3.5 i dostarcza kierowcy maksimum dostępnych informacji,
– za kombinezon kierowcy odpowiada firma Sabelt, natomiast za kask – firma Ruby.
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 – Rama i zawieszenie
Prawdziwy prototyp
Stworzony przez firmę Renault Sport Technologies, słynącej ze swojego know-how, Renault Alpine A110-50 rwie się do walki na drogach. Pojazd został opracowany na bazie technicznej Mégane Trophy przy pełnym wykorzystaniu wcześniej zdobytego doświadczenia. Rama rurowa, która jest na wyposażeniu Renault Alpine A110-50 i którą bardzo cenią kierowcy biorący udział w WORLD SERIES by RENAULT, została usztywniona i poddana wielu zmianom.
Łuk kabiny i centralną kratownicę w komorze silnika obniżono w warsztatach Tork Engineering w celu dopasowania ich do samochodu, który jest niższy niż Mégane Trophy. Symulacje komputerowe przeprowadziły: Renault Design, Koller oraz Etud Integral, a ostateczny montaż wykonała firma Protostyle.
Końcowe rozłożenie mas jest niemal idealne i wynosi z przodu 47,8%.
W celu ułatwienia pracy ekipom obsługi, samochód wyposażono w system podnośników. To wyposażenie pneumatyczne pochodzące bezpośrednio z wyścigów wytrzymałościowych umożliwia w szczególności niezwykle szybką wymianę kół.
Elegancja i aerodynamiczne osiągi idealnie pasują do tego wyjątkowego samochodu
Osiągi samochodu koncepcyjnego Renault Alpine A110-50 w znacznej mierze wynikają z wykorzystania znanej zasady aerodynamicznej noszącej miano „wpływ ziemi”. Umieszczony z przodu splitter zasłonięty przednim pasem nadwozia wytwarza podciśnienie, a zatem znaczną siłę aerodynamiczną. Natomiast znajdujący się z tyłu dyfuzor zwiększa prędkość przepływu powietrza pod płaskim podwoziem. Uzyskuje się w ten sposób ponad jedną trzecią siły dociskającej samochód do ziemi – za pozostałe niemal dwie trzecie odpowiada tylny regulowany spoiler.
Podczas badania i analizy przepływów powietrza wykorzystuje się komputerową mechanikę płynów (Computational Fluid Dynamics), zaawansowaną technologię stosowaną w F1. Polega ona na badaniu przepływów płynów lub towarzyszących im zjawisk przez numeryczne rozwiązywanie równań odzwierciedlających zasady rządzące płynami. Ta technika jest stosowana przez Renault Sport Technologies w celu doskonalenia aerodynamiki i badania reakcji nowego modelu Mégane Trophy na zmiany przepływu powietrza.
Wzorowa przyczepność
Rozstaw osi w Renault Alpine A110-50 jest taki sam jak w Mégane Trophy i wynosi 2625 mm, natomiast rozstaw kół jest niewiele większy i z przodu wynosi 1680 mm, a z tyłu – 1690 mm.
Na mocowanych centralnie za pomocą jednej nakrętki specjalnych 21” obręczach zamontowano opony Michelin posiadające homologację na drogę.
Amortyzatory firmy Sachs z regulacją ściskania i rozciągania zamocowano bezpośrednio do dolnych wahaczy trójkątnych. Przewidziano wiele niezależnych regulacji: wyprzedzenia sworznia zwrotnicy, pochylenia koła i zbieżności, wysokości nadwozia i stabilizatora przechyłów.
Aby wrażenia z jazdy były lepsze, zdecydowano się nie korzystać z układów wspomagających prowadzenie (układu ABS czy układu zapobiegającego poślizgowi kół).
Niezawodne hamowanie
Specjalnie wzmocniony układ hamulcowy Renault Alpine A110-50 całkowicie odpowiada uzyskiwanym osiągom. Z przodu stalowe tarcze wentylowane o imponującej średnicy 356 mm ściskane są przez 6-tłoczkowe zaciski. Z tyłu średnica tarczy wynosi 330 mm, a zaciski zawierają tylko 4 tłoczki.
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 – Silnik i skrzynia biegów
Mechaniczna doskonałość
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 został opracowany na bazie Mégane Trophy, od niego też przejął główne parametry techniczne.
Pojazd posiada 3,5-litrowy, 24-zaworowy silnik Renault V4Y typu V6, który umieszczony jest centralnie z tyłu i który rozwija moc 400 KM. Dolna miska olejowa (półsucha), układ korbowo-tłokowy (tłoki, korbowody, wał korbowy), układ rozrządu (wałki rozrządu, sprężyny zaworów) i układ wydechowy zostały specjalnie zaprojektowane i różnią się od wersji montowanych w modelach seryjnych.
Renault Alpine A110-50 zapożyczyło od Mégane Trophy V6 również wykonany z włókna węglowego układ dolotowy powietrza.
Kolektor dolotowy zasilany jest powietrzem z wbudowanego w dach wlotu. Taka zmiana znacznie zwiększa zakres wykorzystania silnika, umożliwiając uzyskanie większej mocy przy każdej prędkości obrotowej. Pod kątem tych modyfikacji zoptymalizowano mapę parametrów silnika.
Przeniesienie napędu typu F1
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 wyposażono w sekwencyjną półautomatyczną skrzynię biegów o 6 przełożeniach z dwutarczowym sprzęgłem, którą można sterować za pośrednictwem pedału sprzęgła lub łopatki przy kierownicy.
Skrzynię tę zamontowano wzdłużnie z tyłu silnika i wyposażono w samoblokujący mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu (tarcze i krzywki), którego wstępne obciążenie jest regulowane.
Również sprzęgło składające się z dwóch tarcz ceramiczno-metalowych zostało specjalnie stworzone na potrzeby tego modelu. Automatycznie włącza się przy redukcji biegu, co zapewnia szybką zmianę biegów i wysoką niezawodność.
Moduł w samym sercu Renault Alpine A110-50
Kalkulator Marvell 6R dostarczony przez Magneti-Marelli odpowiada za sterowanie silnikiem i skrzynią biegów oraz za zbieranie danych.
Zbieranie jeszcze dokładniejszych danych
Wszystkie dane zarejestrowane w Renault Alpine A110-50 można przeanalizować za pomocą oprogramowania Wintax w wersji 4, które uznaje się za wzór w zakresie zbierania informacji. Wintax 4 umożliwia zaawansowaną analizę ponad pięćdziesięciu parametrów: prędkości obrotowej silnika, włączonego biegu, kąta obrotu koła kierownicy, prędkości samochodu, położenia pedału przyspieszenia, ciśnienia w układach hamulcowych itp. Dane te pozwalają kierowcom oraz inżynierom na zoptymalizowanie regulacji samochodu i sposobu jego prowadzenia. Analiza danych wygenerowanych za pomocą Wintax 4 umożliwia również szybsze wykonanie diagnostyki przyczyny ewentualnego problemu technicznego.
Dane techniczne
RAMA | |
Typ | konstrukcja z wielu rur stalowych 25CD4S, samonośny silnik i skrzynia biegów |
NADWOZIE | z włókna węglowego |
Elementy aerodynamiczne | splitter z przodu, dyfuzor i spoiler z tyłu |
SILNIK | |
położenie | wzdłużne, pośrodku z tyłu |
typ | Renault V4Y – 6 cylindrów – 24 zawory – 3498 cm³ |
średnica / skok | 95,5 x 81,4 mm |
wtrysk / zapłon | sterowanie integralne Magnetti-Marelli Marvell 6R |
moc maksymalna | 400 KM przy 7200 obr./min |
maksymalny moment obrotowy | 422 Nm przy 6200 obr./min |
maksymalna prędkość obrotowa | 7500 obr./min |
UKŁAD NAPĘDOWY | |
typ | napęd na tylne koła |
skrzynia biegów | sekwencyjna o sześciu przełożeniach + bieg wsteczny |
sterowanie | półautomatyczne z pedałem i łopatką sprzęgła |
mechanizm różnicowy | samoblokujący o ograniczonym poślizgu |
sprzęgło | dwie tarcze ceramiczno-metalowe Ø 184 mm |
OSIE I ZAWIESZENIE | |
zawieszenie | podwójne wahacze trójkątne, zespolone sprężyny-amortyzatory firmy Sachs z regulacją 2-drożną, stabilizator przechyłów z przodu |
hamulce przednie | tarcze wentylowane stalowe Ø 356 x 32 mm i zaciski z 6 tłoczkami AP Racing |
hamulce tylne | tarcze wentylowane stalowe Ø 330 x 32 mm i zaciski z 4 tłoczkami AP Racing |
KOŁA | |
obręcze (felgi) | aluminiowe 8 x 21 (przód) i 9,5 x 21 (tył) |
opony | Michelin 245-35 x 21 (przód) i 265-35 x 21 (tył) |
WYMIARY, POJEMNOŚCI | |
długość x szerokość x wysokość | 4330 mm x 1961 mm x 1230 mm |
rozstaw kół przód / tył | 1680 / 1690 mm |
zbiornik paliwa | 30 l |
masa własna | 880 kg |
Samochód koncepcyjny Renault Alpine A110-50 – Następca Berlinette
1962 – Narodziny gwiazdy
Berlinette A110 zaprezentował Jean Rédélé na salonie samochodowym w Paryżu w 1962 roku. Samochód wzorowany na modelu Alpine A108 zyskał na stylu i stał się bardziej rasowy za sprawą bardziej płaskiej pokrywy komory silnika, większej powierzchni przeszklonej oraz tylnych świateł z Renault 8. Nowy blok silnika wymusił wprowadzenie zmian na poziomie wlotów powietrza ze względu na przymocowanie chłodnicy z tyłu bloku. Otwory u samej góry błotników wykonano z żywicy i zaślepiono czterema listwami chromowanymi. Wszystkie te zmiany jeszcze bardziej podkreśliły elegancki wygląd Berlinette A110. Prosta i zrównoważona sylwetka pojazdu jest wprost nieskazitelna.
Samochód dla pasjonatów
Jazda w Berlinette to niezwykłe przeżycie. Trzeba zdawać sobie sprawę, że ten samochód został zaprojektowany do wygrywania rajdów. I wygrywał je. Kiedy zajmiemy miejsce za kierownicą, natychmiast tworzymy z pojazdem jedność. Zwinność i właściwości trakcyjne to główne mocne strony modelu, wynikające z ustawienia silnika na wysokości tylnego zwisu. Silnik zapewnia dzięki temu wchodzenie samochodu w poślizgi, które można z łatwością kontrolować za pomocą kierownicy lub pedału przyspieszenia.
La Berlinette – Przypomnienie sportowej epopei
Berlinette i sport wyczynowy
Lekkość i zwinność modeli Berlinette pozwalały im dokonywać cudów na wyścigach samochodowych. Sprawiały radość kierowcom i zachwycały widzów, którzy mogli je obserwować w najdziwniejszych pozycjach akrobatycznych. Nie sposób wymienić wszystkich wyścigowych sukcesów, jakie odniosły te samochody. Spróbujmy jednakże podać przynajmniej najważniejsze z nich.
1961–1968: Początki
José Rosinski odnosi pierwsze zwycięstwo w A110 w rajdzie „Rallye des Lions” w 1963 roku.
W kolejnych latach różni kierowcy z „prywatnych stajni” pojawiają się na krajowych i międzynarodowych zawodach w samochodach znanych marek o dużo większej mocy.
– 1967 r.: Tworzenie silnej ekipy
Nazwa Alpine zostaje zmieniona na Alpine Renault. W zespole fabrycznym pojawiają się nowi kierowcy: Gérard Larrousse, Jean-Claude Andruet, Jean-Pierre Nicolas, a z „prywatnej stajni” startuje Bernard Darniche.
– 1968 r.: Pierwsze mistrzostwa Francji
Gérard Larousse wygrywa rajd „Śniegu i Lodu” (Neige et Glace) oraz rajd „Rallye de Lorraine”, a Jean-Claude Andruet zyskuje tytuł Mistrza Francji po odniesieniu czterech zwycięstw w sezonie.
1969 r.: Zwiększenie mocy
Kierowcami, którzy wyróżniają się tego roku, są odnoszący kilka zwycięstw Jean Vinatier i Jean-Claude Andruet. Na koniec sezonu pierwszy z nich zostaje ogłoszony Mistrzem Francji w rajdach.
1970 r.: Mistrzostwo Europy i Mistrzostwo Francji
Model Berlinette 1600 S uzyskuje homologację w grupie 4 i może walczyć niemal na równi z innymi konkurentami o większej mocy. Jean-Claude Andruet, który po kilku wyczynach jest skłonny poskromić swój ognisty charakter, na zakończenie sezonu uzyskuje tytuł Mistrza Francji i Mistrza Europy.
1971 r.: Berlinette frunie nad Monte Carlo
Ove Andersson wygrywa rajd Monte Carlo, Jean-Luc Thérier zajmuje drugie, a Andruet – trzecie miejsce. Andersson wygrywa również we Włoszech, gdzie walczy z armadą goniących go samochodów Fiat i Lancia. Odnosi również zwycięstwo w austriackim rajdzie Alp i w Akropolu, zapewniając ekipie Alpine międzynarodowy tytuł. Jean-Pierre Nicolas zdobywa natomiast Mistrzostwo Francji.
1972 r.: W drodze do chwały
Blok silnika 1600 zostaje zastąpiony blokiem o pojemności 1800 cm³ i większej mocy. Jean-Claude Andruet wygrywa Tour de Corse. Następnie odniesionych zostanie wiele zwycięstw, którymi podzielą się kierowcy ekipy. Na koniec sezonu Bernard Darniche zostaje ogłoszony mistrzem Francji, a Jean-Luc Thérier osiąga wielki sukces i wygrywa rajd „Rallye des Cévennes”, mając na pokładzie silnik 1600 z turbosprężarką.
1973 r.: Punkt kulminacyjny
Wyobraźmy sobie najlepszych kierowców francuskich z tamtych czasów: Andrueta, Darniche’a, Thériera, Nicolasa czy Piota, nie zapominając oczywiście o doświadczonym Anderssonie, stojącej za nimi i oddanej im duszą i ciałem ekipie mechaników oraz samochodzie na najlepszym etapie rozwoju. Sezon rozpoczyna się od zwycięstwa odniesionego w rajdzie Monte Carlo przez Andrueta, za którym do mety przybywają cztery pozostałe modele Berlinette. W Portugalii podwójne zwycięstwo odnoszą Thérier i Nicolas. W rajdzie Maroka Darniche jest rewelacyjny. Reszta sezonu też przebiega bardzo pomyślnie. Alpine Renault zdobywa tytuł Mistrza Świata, a Jean-Luc Thérier zostaje ogłoszony Mistrzem Francji.
1974–1975: Ostatnie osiągnięcia oficjalnej drużyny
Nicolas wygrywa rajd Maroka. W „Tour de Corse” jest drugi, są to jednak ostatnie chwile Berlinetki i tego roku ostatnie zwycięstwo na pokładzie A110 odnosi Henry w „Critérium des Cévennes”.
Źródło: Renault Polska
Najnowsze komentarze