Citroën C4 pierwszej generacji to auto, które bardzo dobrze wygląda i jeśli tylko kupimy zadbany egzemplarz, to mamy szansę na niedrogie przemieszczanie się. Jakie są opinie o C4?
Tanie i sprawdzone samochody szczególnie w trudnych czasach są bardzo poszukiwane przez użytkowników. Do tego grona z pewnością możemy zaliczyć pierwszą generację Citroëna C4, obecnie kosztującą równowartość przyzwoitego skutera. Wybierając zadbany egzemplarz zyskamy wiernego towarzysza codziennych zadań.
Historia pierwszej generacji C4 była nad wyraz krótka, pozostawała w ofercie od 2004 do 2010 roku. W katalogu pojawił się trzy i pięciodrzwiowy hatchback a także mało urodziwy sedan oferowany na wybranych rynkach. Co najważniejsze, wersja trzy- i pięciodrzwiowa różnią się od siebie diametralnie. Ta pierwsza pełna jest sportowych konotacji, wyróżnia się zwłaszcza tylną częścią nadwozia – wariant pięciodrzwiowy jest dla odmiany uosobieniem stylistycznego spokoju, linia dachu opada łagodnie. Nadwozie w bezwypadkowych egzemplarzach nie ma problemów z korozją. Jedynie w egzemplarzach które nigdy nie były garażowane często uszczelki są sparciałe i popękane. Popisem designerów marki jest projekt wnętrza, nawet dziś odważne rozwiązania wzbudzają podziw. Nie znajdziemy tu klasycznych analogowych zegarów, zamiast nich na środku deski rozdzielczej usytuowano zestaw cyfrowych wskaźników z możliwością subtelnej zmiany barwy – rozwiązanie w każdych warunkach pozostaje czytelne.
Citroën C4 I – dane techniczne
C4 I generacji |
hatchback |
Długość (mm) |
4.275 |
Szerokość (mm) |
1.773 |
Rozstaw osi (mm) |
2.608 |
Pojemność bagażnika (dm3) |
320 |
Pewnym zaskoczeniem od dnia premiery pozostaje świetna kierownica z nieruchomym środkiem, w tym zlokalizowanymi tam przyciskami sterowania systemem audio, telefonem i tempomatem – obraca się tylko wieniec. Rozwiązanie wspólne z C5 X7 i C4 Picasso wymaga chwili adaptacji, później obsługa dostępnych funkcji odbywa się intuicyjnie. Pozytywnym aspektem zdaniem producenta, jest stałe położenie poduszki powietrznej – także podczas wypadku. Seryjne przednie fotele są optymalne, nie gwarantują wybitnego trzymania bocznego ciała, w praktyce jednak okazują się wygodne i trwałe. Usportowione siedziska spotykane między innymi w topowej odmianie VTS są doskonałym uzupełnieniem wyposażenia.
Na tylnej kanapie zastosowano dwa mocowania fotelików ISOFIX, dostępna przestrzeń zadowoli podróżnych o wzroście do 180 cm, pozostałym doskwierać będzie zbyt mocno opadająca linia dachu. Trwałość i jakość zastosowanych materiałów wykończeniowych w kabinie nie odbiega od klasowych standardów. Większość tworzyw jest miękka i estetyczna, budżetowe są tylko plastiki w dolnych partiach deski rozdzielczej i drzwi. Gross egzemplarzy wyposażonych jest zdecydowanie lepiej niż klasowy konkurenci. C4 I oferował automatyczną klimatyzację, nawigację, elektrycznie sterowane szyby, skórzaną tapicerkę, komputer pokładowy, tempomat, systemy bezpieczeństwa i trzy rodzaje przekładni automatycznych. Wbrew krzywdzącym opiniom, elektronika pokładowa w bezwypadkowych egzemplarzach pozostaje stabilna. Jedynie wybiórczo pojawiają się przypadki zacinających się silników szyb czy defekty wyświetlaczy radia.
Najniższe koszty użytkowania i serwisowania zapewniają najstarsze benzynowe silniki opracowane samodzielnie przez inżynierów PSA. Jednostki czterocylindrowe 1.4 16V 88 KM, 1.6 16V 110 KM i 2.0 16V o mocy 136-180 KM korzystają z wielopunktowego wtrysku paliwa (doskonale współpracują z sekwencyjnymi instalacjami gazowymi) i paska rozrządu. Nie cierpią na typowe bolączki, części są dostępne bez żadnych trudności zaś ich ceny są bardzo przystępne. Po latach mogą pojawić się trudności z zaworem recyrkulacji spalin, przepustnicą i drobne wycieki.
Przy okazji liftingu w gamie pojawiły się opracowane wspólnie z BMW jednostki 1.6 – wolnossący VTi 120 KM wyposażony w pośredni wtrysk paliwa, oraz doładowany wariant THP o moc 150 KM. Szczególnie 1.6 THP wyposażony w bezpośredni wtrysk paliwa i nietrwały łańcuch rozrządu wymaga rygorystycznego serwisu i kosztownych napraw. Zarówno 1.6 VTi jak i 1.6 THP wymagają troskliwego serwisu, ale u nas w redakcji kolega miał przez 10 lat C4 z takim 1.6 VTi 120 KM i brak problemów (auto od nowości). Poczytajcie jego historię tutaj.
Ogromną popularnością cieszą się dopracowane diesle 1.6 i 2.0 HDi. Wyposażone w bezpośredni wtrysk paliwa common rail, generują odpowiednio 90-109 KM i 136-140 KM. Jedynie najsłabszy wariant dysponuje przekładnią pięciostopniową i turbosprężarką bez zmiennej geometrii łopat, nie został wyposażony także w dwumasowe koło zamachowe, co czyni go najtańszym w obsłudze dieslem w gamie. Pozostałe jednostki korzystają seryjnie z sześciobiegowych przekładni manualnych, turbosprężarek ze zmienną geometrią łopat i dwumasowego koła zamachowego.
W przypadku pierwszej odsłony C4 obecność filtra cząstek stałych FAP nie jest jeszcze pewnikiem, na wielu rynkach można było jeszcze zrezygnować z tego dodatku. W egzemplarzach często eksploatowanych w trasie FAP nie sprawia problemów, regularnie odbywana autostradowa eskapada wystarczy do wypalenia jego zawartości – czyszczenie serwisowe to wydatek około 500 złotych, zaś zakup nowego elementy przekracza koszt 2.000 złotych. Pod względem trwałości obydwie jednostki prezentują wysoki poziom, serwisowane i eksploatowane zgodnie z zaleceniami specjalistów zaskakują ekonomią i długowiecznością.
Na liście opcji oferowano dwie hydrokinetyczne przekładnie automatyczne: cztero- i pięciostopniową. Nie grzeszą one szybkością pracy, podwyższają zużycie paliwa i wyraźnie pogarszają dynamikę – w zamian okazują się trwałe (pod warunkiem wymian oleju co 50-60 tysięcy kilometrów). Niektórzy mówią, że należy omijać zautomatyzowaną przekładnię sześciobiegową – poznamy ją po obecności łopatek pod kierownicą. Jest to opisywana już konstrukcja oparta na serwowanej elektronicznie skrzyni manualnej. W rzeczywistości nie jest bardzo problematyczna o ile ją regularnie serwisujecie, co nie jest trudne ale wymaga wiedzy fachowej (m.in. przyuczanie do zużycia sprzęgła). Źle serwisowana przeciąga biegi przywodząc styl jazdy początkującego kierowcy.
C4 I wykorzystuje w układzie jezdnym proste rozwiązania – kolumny McPhersona z przodu i tanią belkę skrętną przy osi tylnej. Wszelkie naprawy przeprowadzimy niewielkim kosztem. Wielu użytkowników zwraca uwagę na pracę tylnego zawieszenia, które często nieprzyjemnie dobija na nierównościach.
Citroëna C4 pierwszej generacji w rokującym kolejne lata użytkowania stanie kupimy za 7-16 tysięcy złotych. Na rynku znajdziemy wiele krajowych egzemplarzy z potwierdzoną historią serwisową sprzedawanych jeszcze przez pierwszych właścicieli. Warto szukać zadbanego egzemplarza a omijać tanie „okazje”. C4 lubi fachowy serwis i jeśli tylko nie było rozbite i byle jak poskładane, to posłuży sporo czasu.
Silniki C4 |
||||||
jednostka |
1.4 16V |
1.6 16V |
1.6 VTi |
2.0 16V |
1.6 HDi |
2.0 HDi |
pojemność skokowa |
1.360 |
1.598 |
1.598 |
1.997 |
1.560 |
1.997 |
moc/Nm |
88 / 133 |
110 / 147 |
120 / 160 |
136-180 / 200-202 |
90-110 / 215-240 |
136 / 320 |
spalanie |
6 – 9 |
6.5 – 10 |
6 – 11 |
7.5 – 12 |
4 – 7 |
5 – 8 |
Najnowsze komentarze