Renault Mégane był następcą modelu 19. W zamierzeniach producenta stanowił spory krok naprzód i wiele rzeczy się tu naprawdę udało. Komfortowy, elegancki i ponadczasowy – jego sylwetka może podobać się nawet dzisiaj. I chociaż auto miewa kłopoty z korozją, to jeśli traficie na zadbany egzemplarz, warto pojeździć.
Niezmiennie od 1995 roku kompaktowy model Megane jest jednym z najważniejszych produktów Renault. Wszystko zaczęło się w połowie lat 90-tych wraz z premierą pierwszej generacji serii, następcą popularnego 19. Dziś dwie dekady od zakończenia produkcji Megane I wciąż obecne jest na drogach, stanowiąc jeden z najtańszych środków lokomocji. Obok problemów z korozją, model ten przekonuje do siebie szeregiem niezaprzeczalnych zalet z trwałymi silnikami na pierwszym planie.
Zaprezentowana pierwsza generacja Renault Megane w 1995 roku wprowadzała nową stylistyczną jakość w ofercie marki. Miejsce prostych kształtów zajęły obłości i łagodne linie. Do oferty trafił trzy i pięciodrzwiowy hatchback, sedan, kombi i kabriolet z tekstylnym dachem. Megane I zapisało się także w historii sportów motorowych za sprawą fenomenalnych występów Janusza Kuliga za kierownicą wyczynowej wersji MAXI. Największym problemem modelu niezależnie od roku produkcji jest korozja. Nadwozie zostało słabo zabezpieczone, w efekcie znalezienie egzemplarza pozbawionego jej nie jest łatwym zadaniem. Przy okazji liftingu ochronę antykorozyjną trochę poprawiono – ale dopiero wprowadzenie Megane II rozwiązało problem rdzy w katalogu Renault.
Projekt wnętrza idealnie koresponduje z designem nadwozia, deska rozdzielcza otrzymała obłe kształty spełniając kluczowe kryteria ergonomii. Zastosowane tworzywa jak na lata 90-te przystało są twarde i niezbyt przyjemne w dotyku, bazowe tekstylne pokrycia siedzeń są przyzwoitej trwałości. W egzemplarzach o większym przebiegu tapicerka przeciera się na boczkach siedziska i oparcia, nieco trwalsza jest opcjonalnie oferowana skórzana tapicerka.
Czytelna deska rozdzielcza
Pozycja za kierownicą jest dobra, mimo skromnego zakresu regulacji fotela i kolumny kierowniczej znalezienie akceptowanej pozycji do jazdy nie nastręcza trudności. Analogowe zegary są czytelne, zaś obsługa instrumentów pokładowych intuicyjna. W większości wersji bardzo za to brakuje podłokietnika. Na tylnej kanapie z wyjątkiem odmiany trzydrzwiowej i kabrioletu wygodnie usiądą dwie osoby o wzroście do 180 cm, wyżsi pasażerowie zgłaszać będą deficyt przestrzeni na nogi.
Renault Mégane – dane techniczne
Renault Megane |
hachback |
Długość (mm) |
4129 |
Szerokość (mm) |
1699 |
Rozstaw osi (mm) |
2580 |
Pojemność bagażnika (dm3) |
348 |
Wyposażenie krajowe skromne
Na rynku wtórnym znajdziemy wiele krajowych egzemplarzy praktycznie pozbawionych wyposażenia – z drugiej strony pozbywamy się ewentualnych problemów z kapryśną elektroniką z ubiegłego stulecia. Na liście dodatków Megane I oferowało elektrycznie sterowane szyby (silniki często zacinają się), klimatyzację, komputer pokładowy, szyberdach, ABS i poduszki powietrzne. Pamiętajmy, że ewentualna naprawa chociażby zaniedbanego układu klimatyzacji kosztować będzie więcej niż rynkowa wartość auta. To urok wieku pojazdu.
Diesel raczej nie
Zakup Megane I z silnikiem diesla jest ryzykowną inwestycją. Wyjątkiem są oczywiście egzemplarze z pewną historią serwisową i rozsądnym przebiegiem. Paleta silników wysokoprężnych opiera się na czterocylindrowych konstrukcjach. Najmniej wymagań serwisowych ma bazowy wolnossący silnik 1.9d o mocy 64 KM – wymaga jedynie regularnych wymian oleju i filtrów, nie jest wrażliwy na jakość tankowanego paliwa. Dużo lepsze osiągi, a zwłaszcza elastyczność gwarantują doładowane jednostki 1.9 dT / dTI dysponujące mocą 90-98 KM, z powodzeniem nadążają za dzisiejszym tempem jazdy przy nadal skromnym zużyciu oleju napędowego z łatwością oscylującym wokół 5-6 litrów na sto kilometrów. Musimy być jednak przygotowani na niemałe wydatki wynikające z imponujących przebiegów większości egzemplarzy, doprowadzenie jednostki napędowej do pełnej sprawności może wymagać pokaźnej inwestycji.
Silniki benzynowe są polecane
Pod względem kosztów obsługi, cen części zamiennych prym wiodą silniki benzynowe. Nieskomplikowane konstrukcje nie są wybitnie oszczędne, wyróżniają się jednak odpornością na intensywną eksploatację i wzorową współpracą z instalacjami gazowymi. Przez lata produkcji oferowano czterocylindrowe silniki 1.4 70-95 KM, 1.6 75-110 KM, 1.8 116 KM i 2.0 113-147 KM. Wyposażono je w wielopunktowy wtrysk paliwa i pasek rozrządu. Mechanicy odradzają jedynie wariant 2.0 IDE o mocy 140 KM – wyposażony jest w bezpośredni wtrysk paliwa który nie należy do bezawaryjnych rozwiązań, co gorsza mało specjalistów podejmuje się jego napraw.
Prostota układu jezdnego
Kolejnym argumentem przemawiającym za Megane I jest prostota i wytrzymałość układu jezdnego. O kontakt przednich kół z nawierzchnią odpowiadają kolumny McPhersona, z tyłu tradycyjnie do pracy zaprzęgnięto tanią i skuteczną belkę skrętną – jej regeneracja to wydatek 800 złotych.
Renault Mégane I – silniki
jednostka |
1.4 8V |
1.4 16V |
1.6 8V |
1.6 16V |
1.8 16V |
2.0 8V |
2.0 16V |
2.0 IDE |
1.9d |
1.9 dT / dTI |
pojemność skokowa |
1390 |
1390 |
1598 |
1598 |
1783 |
1998 |
1998 |
1998 |
1870 |
1870 |
moc/Nm |
70-75 / 105-114 |
95 / 127 |
75-90 / 130-137 |
110 / 148 |
116 / 158 |
113 / 168 |
147 / 185 |
140 / 200 |
64 / 118 |
80-98 / 160-200 |
spalanie |
5.5 – 9 |
6 – 10 |
6 – 11 |
6 – 12 |
6.5 – 12 |
7.5 – 13 |
7.5 – 13 |
7 – 12 |
5 – 7 |
4.5 – 7.5 |
Renault Mégane – tak czy nie?
Kupując pierwszą generację Renault Megane powinniśmy kierować się głównie kondycją blacharską danego egzemplarza. Sumienna konserwacja zadbanej karoserii przedłuży żywot o kolejnych kilka lat, zaś ewentualne poprawki mechaniczne w przypadku silników benzynowych nie będą kosztowne i kłopotliwe.
Najnowsze komentarze