Nowy Citroën e-C4 kontra Opel Mokka-e: elektryk z Francji czy Niemiec?

W roku 2020 zadebiutowały dwa bardzo ważne modele ówczesnej Grupy PSA: Citroën C4 i Opel Mokka. Platforma CMP pozwoliła na zastosowanie zarówno silników spalinowych, jak i napędu elektrycznego. Mimo iż C4 znacznie odbiega od tradycyjnych aut w segmencie C, Citroën stawia swój model właśnie w klasie kompaktowej. Niemiecką propozycję możemy zaklasyfikować do crossoverów segmentu B.

Citroën i Opel: bitwa na styl

Najnowszy Citroën C4 to już trzecia generacja kompaktu, jednak francuzi uznali, że tradycyjne podejście do segmentu jest już passe i zaproponowali samochód, obok którego trudno przejść obojętnie bez względu na to, czy model nam się podoba czy nie. Dynamiczna linia nadwozia idzie w parze z charakterystycznym przodem, który płynnie łączy reflektory kształcie litery V z logo producenta na grillu. Citroën wykazał się fantazją także przy kreśleniu tylnych reflektorów, które choć zdają się być trochę przekombinowane, przyciągają wzrok. Jako zwieńczenie całości, styliści wkomponowali w tylnej części zgrabny spoiler. C4-ka mierzy 4360 mm długości, jest więc dłuższa od Opla Mokki-e o ponad 20 cm.

Marka, która przez lata nie czuła potrzeby szokowania stylem, zaprezentowała świetnie wyglądający a wręcz szalony model, który wprowadza wiele nowości do oferty. Poziome linie, zdecydowany przód nazwany Vizorem oraz sygnatura świetlna w kształcie litery L udowodniły, że projektanci Opla również potrafią wykazać się fantazją. Mokka zwraca na siebie uwagę także kolorem zielonym, który w ostatnim czasie powraca do łask producentów samochodów. Mniejsze wymiary muszą mieć wpływ na pojemność bagażnika, ale nawet 310 litrów w niemieckim modelu (380 litrów e-C4) wystarczy, aby zapakować zakupy na cały długi weekend.

Podłogi bagażników są ułożone na równo z progiem a z pomocą haczyków, zawartość toreb pozostanie na swoim miejscu w czasie jazdy. Po złożeniu oparć foteli, zarówno w e-C4, jak i Mokce-e uzyskamy płaską przestrzeń transportową, ale pojemność w Citroenie naturalnie będzie większa (1250 litrów kontra 1060 litrów). Mniejsze wymiary powodują, że Mokka łatwiej wpasuje się w niewielkie miejsca parkingowe, ale to model z Francji jest bardziej zwrotny z nieco mniejszą średnicą zawracania.

Zobacz Test: nowy Renault Captur E-Tech – z hybrydą wśród SUV-ów

Komfort czy precyzja?

Ułożenie poszczególnych elementów wnętrza jest bardzo podobne a selektor automatycznej skrzyni biegów wygląda identycznie. Manualny panel klimatyzacji zapewnia ergonomię i zmniejsza potrzebę patrzenia w ekran, nie brakuje też schowków, półeczek i cup-holderów. Każdy z producentów zadbał o indywidualność charakterystyczną kierownicą, fotelami, interfejsem wyświetlaczy i kontrolkami. Podejście do prowadzenia samochodu również jest nieco inne.

Już od pierwszych kilometrów za kierownicą daje się odczuć, że marki chciały osiągnąć zupełnie inny cel: Citroën – komfort, Opel – precyzję prowadzenia. Francuski producent zastosował układ kierowniczy, który do wykonania skrętu wymaga ledwie zauważalnego wkładu pracy mięśni oraz zawieszenie z progresywnymi poduszkami hydraulicznymi, które niweluje większość nierówności i dziur na drodze. Dopełnieniem do tego duetu jest fotel Advanced Comfort, który mimo swej miękkości, daje bardzo dobre podparcie dla pleców kierowcy. Niemiecka marka stawia precyzyjne sterowanie nad lekkością skrętów kierownicą i oferuje lepszy kontakt z nawierzchnią oraz fotel z większym podparciem bocznym.

Styl retro i nowoczesność

Przytulne wnętrze z elementami retro to przestrzeń, w którym przyjemnie spędza się czas, ale Francuzi pomyśleli nie tylko o kierowcy, ale także o osobie zajmującej prawy fotel. Aby podczas długiej podróży pasażerowi nie nudziło się zanadto, warto wziąć ze sobą tablet, który przymocujemy na dedykowanym temu urządzeniu uchwycie.

Zamiast zegarów analogowych Citroën zastosował dosyć skromny wielkościowo, 5,5-calowy wyświetlacz. Interfejs ma swój oryginalny charakter, ale w porównaniu z panelem Mokki-e sprawia wrażenie przeniesionego z poprzedniej epoki. Za dodatkową opłatą w salonie niemieckiej marki możemy zamówić nawet 12-calowe wskaźniki. Kokpit nazywany przez Opla Pure Panelem, łączy dwa ekrany za pomocą czarnego, błyszczącego plastiku. Multimediami dowodzi ekran dotykowy o przekątnej 10-cali, ale tylko u Citroena wyposażenie nie wymaga dopłaty. Samochody zamówimy z ładowarką bezprzewodową, funkcją masażu, podgrzewanymi fotelami i kierownicą oraz tempomatem adaptacyjnym.

Autonomia

Układ napędowy obu modeli jest taki sam. Składa się z silnika elektrycznego, który dysponuje mocą 136 KM oraz maksymalnym momentem obrotowym 260 Nm. Energia pochodzi od akumulatora o pojemności 50 kWh. Citroën e-C4 rozpędza się od 0 do 100 km/h w czasie 9,5 sekundy, Opel wykona zadanie w czasie o 0,5 sekundy krótszym. Maksymalna prędkość pojazdów została ograniczona do 150 km/h.

Mokka-e jest szybsza, ale ma nieco mniejszy zasięg. Citroën przejedzie według danych WLTP nawet 350 km, podróż elektryczny Oplem zakończy się po pokonaniu 324 km. Nieznaczne różnice widzimy również w cenniku. Citroën e-C4 z ceną podstawową wynoszącą 136.400 zł (zobacz cennik) jest tańszy, ale stopniowe podwyżki (w ubiegłym roku model kosztował 125 tys. zł) zbliżają model do technologicznego kuzyna z Niemiec, za którego zapłacimy 139.900 zł.

Wybór jednego z dwóch modeli elektrycznych Stellantis nie należy do łatwych. Aby zdecydować, musimy postawić sobie pytanie: co jest ważniejsze: komfort czy dynamika, przestrzeń w kabinie i duży bagażnik, czy łatwiejsze parkowanie w małych przestrzeniach miejskich, bo wygląd, to już kwestia gustu. W porównaniu do swoich poprzedników Opel Mokka-e i Citroën e-C4 wykonały ogromny krok w przyszłość i zdecydowanie są warte uwagi przy wyborze auta elektrycznego.

Citroën e-C4 i Opel Mokka-e – dane techniczne:

Wyposażenie standardowe:

Galeria