Citroëna GS zaprezentowano po raz pierwszy latem 1970 roku. Auto z jednej strony „zdemokratyzowało” zawieszenie hydropneumatyczne (do tej pory ani nigdy później nie było dostępne w samochodzie segmentu C), z drugiej zaś zachwycało nowoczesnością i nagromadzeniem innowacji. Posiadało m.in. hamulce tarczowe przy wszystkich kołach, świetną aerodynamikę, przestronne wnętrze i duży bagażnik, było mocno przeszklone i wyposażono je w liczne funkcje praktycznie niedostępne u konkurentów (np. wskaźnik przewidywanej drogi hamowania z aktualnej prędkości). Nic dziwnego, że w roku 1971 zdobyło tytuł Car of the Year.
Duży bagażnik GS-a miał jedną wadę – niewielki otwór ładunkowy. Było to zamierzone, bo konstruktorzy nie chcieli tracić miejsca na duże zawiasy ograniczające funkcjonalność bagażnika. Tym bardziej, że planowano też wersję kombi… I takowa odmiana, tradycyjnie już nazwana Break, pojawiła się 50 lat temu – w lipcu roku 1971.
Co ciekawe, Citroën zaprezentował trzy- i pięciodrzwiowe wersje kombi. Te drugie nazwano klasycznie Break, te pierwsze otrzymały miano Service. Trzydrzwiową odmianę adresowano do klientów biznesowych i była dostępna zarówno w wersji przeszklonej (Vitrée), która miała pojedynczą szybę od mniej więcej miejsca za przednimi fotelami biegnącą aż do końca nadwozia, jak i zabudowanej blachą (Tolée).
Wprowadzenie odmiany kombi okazało się wielkim sukcesem. Fabryka w Rennes w Bretanii miała problemy z realizacją zamówień!
Pod maskę trafiały początkowo czterocylindrowe silniki typu boxer o pojemności 1.015 cm³, a później także 1.220 cm³, niezawodne i oszczędne. Później pojawiały się także inne jednostki napędowe. Najciekawszym chyba napędem był jednak silnik Wankla o pojemności skokowej 995 cm³ generujący aż 107 KM (wersja GS Birotor)
Wnętrza z reguły wykańczano w jasnych tonacjach kolorystycznych, co w połączeniu z „kosmiczną” stylistyką deski prezentowało się bardzo dobrze. Tylna szyba była przy zawiasach u góry wygięta i lekko zachodziła na dach.
W roku 1979 cała rodzina GS przeszła lifting. Dziesięć lat po premierze GS model został przemianowany na GSA (GS Améliorée, ulepszony), a dotychczasowa wersja sedan stała się de facto liftbackiem. Citroën utrzymywał ten model w produkcji aż do roku 1986, Dopiero w 1991 roku auto zyskało następcę w segmencie – „sprężynowy” Citroëna ZX. Przez 5 lat funkcję tę pełnił plasowany w segmencie D Citroën BX, oczywiście hydropneumatyk. Co więcej – przez pewien czas GSA i BX były oferowane równolegle, bowiem BX-a zaprezentowano już w doku 1982.
Przez cały okres produkcji, a więc przez 16 lat, wyprodukowano blisko dwa i pół miliona egzemplarzy wszystkich wersji Citroëna GS/GSA.
Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Citroën
Najnowsze komentarze