Firma Suère rozpoczynała swoją działalność na rynku automobilowym od produkcji silników pod marką Velox. W roku 1909 wypuściła dwa pierwsze swoje samochody. Były to model z 8-konnym jednocylindrowym silnikiem o pojemności 763 cm³ oraz inny, z czterocylindrową jednostką o pojemności 1.592 cm³ i mocy 10 KM pochodzącą od Ballota, firmy specjalizującej się wówczas w produkcji silników samochodowych i okrętowych. Oba modele produkowane przez Suère miały trzybiegowe przekładnie. Oferowano je przynajmniej do wybuchu I wojny światowej.
Suère mieściła się w Paryżu na terenie 12. dzielnicy, czyli w południowo-wschodniej części miasta. Z lektury naszych tekstów w tej kategorii wnioskować można, że większość firm z branży automobilowej w tym czasie funkcjonowała raczej na przedmieściach północno-zachodnich, czyli całkiem po drugiej stronie.
Produkcja automobili Suère była raczej niewielka. Dwa modele nie mogły zawojować dynamicznie rozwijającego się rynku, ale pojazdy się sprzedawały. Po I wojnie światowej na salonie samochodowym w Paryżu jesienią 1919 roku Suère zaprezentował automobil z jedynie dwumiejscowym nadwoziem typu Torpedo napędzany silnikiem V8 o niewielkiej jednak pojemności skokowej wynoszącej 1.408 cm³. Wiadomo, że samochód ów miał rozstaw osi wynoszący 245 cm i miał kosztować 17.500 franków.
Najprawdopodobniej jednak ten pojazd nie wszedł do nawet małoseryjnej produkcji. Stało się tak, bo wybrano mniej skomplikowane silniki czterocylindrowe – na początku lat 20. XX wieku Suère oferowało pojazdy z takimi właśnie jednostkami.
W 1924 roku na salonie samochodowym w Paryżu firma Suère pokazała model Type D napędzany silnikiem o pojemności 1.843 cm³. Podwozie z silnikiem i całą mechaniką (standard w ówczesnych czasach) wyceniane było na 14.100 franków. Chętnie mogli wybierać spośród dwóch rodzajów „firmowych” nadwozi – Torpedo (w cenie od 20.000 franków za gotowy pojazd) i Landaulet (kosztujący 25.000 franków).
Większa oferta pojawiła się w drugiej połowie lat 20. Gama obejmowała modele 8CV, 10CV i 14CV różniące się mocą silników i rozmiarami automobili. Najmniejszy był napędzany jednostką 1.2 litra o miał rozstaw osi wynoszący 260 cm. Oferowany był z nadwoziem Torpedo (w cenie 17.000 franków) oraz Conduite intérieure (kosztujące 20.000 franków). Model 10CV dostępny był z analogicznymi typami nadwozi w cenach odpowiednio 20.550 franków i 28.000 franków. Był napędzany silnikiem o pojemności 1.85 litra i miał rozstaw osi wynoszący 286 cm. Największym modelem był 14CV z osiami oddalonymi od siebie o aż 335 cm dostępny jedynie z nadwoziem Torpedo i kosztujący 20.200 franków.
Przy okazji – bo już wielokrotnie wspominaliśmy tę nazwę – czym charakteryzowało się nadwozie typu Torpedo? Miało gładkie płaszczyzny, praktycznie proste górne linie nadwozia licujące się z górną linią drzwi, miękki, składany dach (mocowany na stałe do tylnej części nadwozia) i brak jakichkolwiek osłon między nadwoziem i dachem po bokach. Taki typ nadwozia miał m.in. Citroën Type A, ale też masa innych automobili z lat 1910-1930, kiedy był to najpopularniejszy typ nadwozia samochodowego.
Dla porównania nadwozie Conduite intérieure jest – przynajmniej teoretycznie – nadwoziem zamkniętym, ale przed stu laty nie było to takie oczywiste, a chodziło bardziej o umieszczenie kierowcy w tym samym przedziale, w którym podróżowali pasażerowie.
Ale wróćmy do marki Suère. W roku 1930 zaprezentowano model Type R napędzany ośmiocylindrowym silnikiem rzędowym o pojemności skokowej 3.200 cm³, ale to auto nie wyszło poza fazę prototypu. Nadszedł bowiem Wielki Kryzys i przemysł automobilowy podupadł, a już na pewno znacząco spadła sprzedaż pojazdów dużych i napędzanych wielocylindrowymi silnikami.
W roku 1931 marka Suère przestała istnieć.
Zobacz inne artykuły z cyklu Nieznane, niszowe, zapomniane – poznajemy francuskie samochody
Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Wikipedia
Najnowsze komentarze