W trudnych powojennych czasach (po I wojnie światowej) podupadło, albo wręcz upadło co najmniej kilku francuskich producentów automobili. Ponieważ jednak rynek nie lubi pustki, w ich miejsce pojawiały się kolejne firmy. Takim przykładem jest marka Derby, której początki sięgają 1921 roku.
Derby założył Bertrand Montet, były inżynier związany z Arts et Métiers. Firma mieściła się w Courbevoie, podparyskim mieście, w którym wcześniej działały już takie marki, jak Louvet, Delage, czy Alcyon. Montet planował produkcję rowerów i cyclecarów, czyli lekkich czterokołowców. Początkowo napędzane były silnikami amerykańskimi, ale szybko zastąpiono je motorami z francuskiej firmy Chapuis-Dornier działającej w również podparyskim Puteaux (w latach 1904-1928).
Nowa konstrukcja, już z francuską jednostką napędową, zbliżona była i często porównywana z Citroënem Type C (5CV). Na zdjęciach poniżej prezentujemy oba modele – wprawdzie z różnych ujęć – i faktycznie trudno nie dopatrzyć się podobieństwa.
Produkcję rozpoczęto od 50 pojazdów w 1923 roku, by w roku 1924 osiągnąć poziom 80 egzemplarzy. Szczyt na poziomie około 200 samochodów miał miejsce w latach 1925 i 1926, po czym produkcja spadła do około 150 sztuk rocznie w latach 1927-1929. Firma Derby zdywersyfikowała swoją produkcję, wprowadzając pierwszy kabriolet, który mógł być wyposażony w nowe silniki 6 CV i 7 CV, do których dołączyła nowa gama pojazdów użytkowych o ładowności 150 kg. Derby był sprzedawany w Anglii w latach dwudziestych XX wieku jako Vernon-Derby (do roku 1927) przez Vernon Balls. Niestety nie udało się podbić brytyjskiego rynku.
W 1928 roku marka Derby wypuściła dwa 6-cylindrowe samochody turystyczne z bocznymi zaworami. W tym samym roku, w maju 1928, zmarł jej założyciel Bertrand Montet na skutek komplikacji po przebytej operacji. To wydarzenie spowolniło ekspansję firmy. Oprócz tego problemu wewnętrznego pojawiły się poważne międzynarodowe trudności gospodarcze (światowy kryzys finansowy z końca lat 20. XX wieku), które mocno uderzyły w małe francuskie przedsiębiorstwa.
Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku roczna produkcja spadła do poziomu około 100 aut.
Firma nie poddawał się jednak. W 1930 roku jej reputacja wzrosła dzięki startom i sukcesom w wyścigach samochodowych dzięki pojazdom Derby-Miller, które na autodromie Montlhéry pobiły kilka rekordów. Te automobile były wyposażone w silnik wyścigowy Miller. Warto dodać, że wśród kierowców bijących te rekordy była Brytyjka Gwenda Stewart (nazwisko panieńskie: Gwenda Glubb, po pierwszym mężu Gwenda Janson), co dodatkowo przyniosło rozgłoś automobilom Derby. Gwenda ścigała się na dystansie jednej mili i uzyskiwała prędkości 190,11 km/h (w roku 1930) i 237,84 km/h (w roku 1934).
Równolegle Derby rozwijała gamę aut cywilnych. W 1931 roku zaprezentowała na targach motoryzacyjnych gamę obejmującą model z silnikiem napędzającym koła przednie z patentem Étienne Lepicarda oraz automobil 12/50. Derby L2 z 1931 roku był napędzany 4-cylindrowym silnikiem 6 CV z napędem na przednie koła. Dwa lata później, w 1933 roku, pokazano model L8, 11 CV z napędem na przednie koła i 2-litrowym silnikiem V8.
Pomimo bardzo udanych i wysokiej jakości automobili, marka Derby ostatecznie zniknęła z rynku w 1936 roku podczas załamania gospodarczego i strajków robotniczych w okresie Frontu Ludowego.
Krzysztof Gregorczyk; zdjęcia: Wikipedia
Originally posted 2023-02-28 11:11:54.
Najnowsze komentarze